Άννα Αγγελοπούλου: Καλή τύχη για τις εξετάσεις στο μάθημα Λογοτεχνία Κατεύθυνσης

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Καλή τύχη για τις εξετάσεις στο μάθημα Λογοτεχνία Κατεύθυνσης

Αύριο οι μαθητές και οι μαθήτριες της Θεωρητικής Κατεύθυνσης εξετάζονται στο μάθημα της Λογοτεχνίας...

Θεωρώ ότι το μάθημα αυτό είναι ίσως το δυσκολότερο μάθημα της Θεωρητικής Κατεύθυνσης, γιατί πρόκειται για ένα μάθημα που στην πραγματικότητα δεν μπορεί να εξετασθεί με στερεοτυπικούς τρόπους...γιατί είναι ένα μάθημα το οποίο δεν απαιτεί να είναι ο εξεταζόμενος μόνο πολύ καλά προετοιμασμένος και να έχει τυπικές γνώσεις, απαιτεί και πολλά άλλα (πχ. γνώση ανάπτυξης του γραπτού λόγου, φαντασία και έμπνευση, προσωπικές κρίσεις και δυνατότητα τεκμηρίωσης)...Για αυτό, ίσως, με βάση τα στατιστικά δεδομένα, έχουμε και τις λιγότερες υψηλές βαθμολογίες σε σχέση με άλλα εξεταζόμενα μαθήματα. Για τη Λογοτεχνία δεν αρκεί να έχουμε διαβάσει και μάθει την εξεταστέα ύλη...χρειάζεται και το "κάτι άλλο", το "κάτι ακόμα παραπάνω...".

Εύχομαι, λοιπόν, σ' όλες και όλους καλή τύχη μ' έναν αγαπημένο πίνακα!

R. Aug. Renoir, La liseuse (η αναγνώστρια), 1874 (Musée d' Orsay-Paris)

...Και κυρίως να μην ξεχάσετε ότι η Λογοτεχνία είναι ένα ή μάλλον πολλά συναρπαστικά ταξίδια σε μαγικούς κόσμους των άλλων...Η Λογοτεχνία είναι Τέχνη. Η ιδιωτική, προσωπική ιστορία του ενός (του δημιουργού-πομπού) με τη λογοτεχνία γίνεται υπόθεση των πολλών (αναγνώστη, δέκτη), δηλαδή όλων, αφορά και αγγίζει όλους μας... Και αυτό είναι πράγματι συγκινητικό και γοητευτικό.

Μακάρι, όλοι όσοι εξετάζεσθε στο μάθημα της Λογοτεχνίας, να γίνετε και αναγνώστες της Λογοτεχνίας, να νιώσετε και να μοιρασθείτε την αίσθηση ότι ανήκετε στη φαντασιακή κοινότητα των αναγνωστών, ότι είσθε μέρος ενός "γνωστού άγνωστου" όλου.