Άννα Αγγελοπούλου: O έρωτας στην ποίηση. Ποιήματα του Νίκου Καρούζου

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

O έρωτας στην ποίηση. Ποιήματα του Νίκου Καρούζου

Ν. Καρούζου, Το νεραϊδάκι

J. William Waterhouse, Μιράντα. Η καταιγίδα. 1875. Ιδιωτική Συλλογή.

Ένα σκοτάδι απ' το φως αξεκόλλητο-

μπορείτε και να το ονομάσετε κεφάλι γυναικός.

Ω, αν βλέπατε να σκορπά

τα διαμάντια του γέλιου στο στήθος μου!

Κάθεται σ' ένα βράχο με το λογισμό και στίλβει.

Αποστηθίζω την εικόνα.

Φεύγουν τα ωραία σαν ψυχές απόλυτα…

Φεύγεις αγαπημένη παίρνοντας το χώρο μαζί σου,

τέτοια η ερημιά όπου μ' αφήνεις.

Η μνήμη σε διαδέχεται.

Ο ουρανός με τα περίφημα πάντα αστέρια

κυλά τα σύννεφα, μ' αποφεύγει

ο αδελφός της αβύσσου.

Αλλά και μόνο που κοιτάζεις αρκεί.

"Καμιά παρουσία δεν είναι φανερή"-

λέει και χάνεται το νεραϊδάκι.

Από την ποιητική συλλογή "Σημείο" (1955).

P. Renoir, Οι ερωτευμένοι. 1875. Εθνική Πινακοθήκη Πράγας.

Χωρίς μεσάνυχτα και

δίχως μεσημέρι

στο υπέρτατο μαύρο

της Ειμαρμένης

ακμάζει πάντα προς

τα ύψη ο έρωτας.

3.12.1987

Ο έρωτας είναι πρωινή δροσιά

που σε λίγο στεγνώνει

κι απομένει μουσική δυστυχία

στα πέρατα.

Ο έρωτας είναι μέσα στη μνήμη

μα η αγάπη όχι.

Σκοπεύουμε λοιπόν αθανασία.

9.09.1985

Από τα "Μη Δημοσιευμένα ποιήματα".

Βλ. Νίκος Καρούζος, Οιδίπους Τυραννούμενος και άλλα ποιήματα, φιλολογική επιμέλεια Μαρία Αρμυρά, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα 2014.

http://www.wikiart.org/en/pierre-auguste-renoir/the-lovers
http://www.artmagick.com/pictures/picture.aspx?id=5601&name=miranda-1875

2 σχόλια:

Rosa Mund13 Φεβρουαρίου 2015 στις 11:37 π.μ.
Πάντα υπέροχος και ανεξάντλητος, όπως η θάλασσα, ο αγαπημένος Νίκος Καρούζος.
Όπως κι ο έρωτας.
Αν και τον βρίσκω περισσότερο υπαρξιακό ποιητή παρά ερωτικό.
Παραβλέπω, ενίοτε, τη στριφνότητα κάποιων στίχων του και κρατάω το άρωμά τους.
Άρωμα υψηλής ποίησης ακριβό.

1. ΣΥΝΤΡΙΜΜΕΝΟΣ

Τι είναι ο έρωτας έζησα με τ’ άστρα
κρατώντας το στέρνο μου στα χέρια ξεκαρφωμένο
εγώ έπεφτα όπως ένας κάδος πέφτει σε πολλές σκάλες
χύνοντας το νερό τόσον άτυχο
εγώ έπεφτα
ενώ καίγονταν μέσα μου τα εικοσιτετράωρα.
Να η λαλιά της αγάπης στις σκόνες στα ποδήματα
έχω τη χάρη να γκρεμίζομαι απ’ τα σπλάχνα
και βλέπω, είναι με το μέρος μου ο ίλιγγος.

Νίκος Καρούζος, Τα ποιήματα Α’, Ίκαρος Εκδοτική

2. Μικρή γυναίκα βλέποντας τη συμφορά
έχουν μεθύσει τα μέλη σου από έρωτα
που θύεται αγνότερος αντίκρυ στ’ άστρα.
Κι εγώ θα μείνω μια βρόμικη προσευχή
με κρύσταλλα χρωματιστά
ψηλά χαμένος.

3. Η αγάπη δεν υπάρχει στο σώμα
δεν είναι καν το περιστέρι όταν χιονίζει ευτυχία
δεν τη βλέπω στο γενετήσιο μάκρος.

ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις