Άννα Αγγελοπούλου: Εικόνες από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης 26-28 Oκτωβρίου 1912

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Εικόνες από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης 26-28 Oκτωβρίου 1912

Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης: η ελληνική σημαία στο Λευκό Πύργο

Ο ελληνικός στρατός εισήλθε επίσημα στη Θεσσαλονίκη στις 27 Οκτωβρίου του 1912, αφού ήδη (από αργά το βράδυ της 26 Οκτωβρίου και νωρίς τα χαράματα της 27ης) είχε υπογραφεί το πρωτόκολλο παράδοσης της πόλης από τον Οθωμανό στρατιωτικό διοικητή Tahsin Πασά. Ο διάδοχος και αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος εισήλθε με τη συνοδεία του στην πόλη νωρίς το πρωί της 28ης Οκτωβρίου και κατευθύνθηκε αμέσως στο Διοικητήριο όπου ακόμα υπήρχε τουρκική φρουρά που όμως δεν εμπόδισε την εισόδο των Ελλήνων στο κτίριο. Τότε, λοιπόν, εκεί, στο άλλοτε τουρκικό Διοικητήριο, εγκαταστάθηκε η ελληνική Διοίκηση και υψώθηκε επίσημα η ελληνική σημαία. Τέλος εποχής και αρχή μίας άλλης...

Την ίδια ή την επομένη ημέρα (29 Οκτωβρίου) πρέπει να υψώθηκε η ελληνική σημαία σ᾽ένα γνωστό μνημείο της Θεσσαλονίκης, στο Λευκό Πύργο.

Βλέπουμε δύο χαρακτηριστικές εικόνες από τη νεοαπελευθερωθείσα Θεσσαλονίκη όπου η ελληνική σημαία κυματίζει στο Λευκό Πύργο.

Μία εξιδανικευμένη εικόνα από καρτ ποστάλ που προφανώς τυπώθηκε αμέσως μετά την παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Έλληνες. Απεικονίζονται Εύζωνοι με την ελληνική σημαία στο Λευκό Πύργο. Η τεράστια ελληνική σημαία έχει αντικαταστήσει την τουρκική, την οποία υποστέλλει ένας Εύζωνος. Στην κορυφή του Λευκού Πύργου ορθώνεται σε αφύσικη στάση ένας γιγάντιος Εύζωνος που στηρίζει το κοντάρι της επίσης γιγάντιας ελληνικής σημαίας. Ο νικητής πρέπει όχι μόνο να είναι, αλλά και να φαίνεται...