Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Περικλής Πανταζής (Periclès Pantazis). Καλοκαιρινή ημέρα στο ποτάμι και δύο ποιήματα του Άγγελου Σημηριώτη

Καλοκαιρινή ημέρα στο ποτάμι

…Συνεχίζω μ' ένα καλοκαιρινό πίνακα του Περικλή Πανταζή και δύο ποιήματα του Άγγελου Σημηριώτη.
   Ας φανταστούμε μία γυναίκα και έναν άνδρα στην εξοχή το καλοκαίρι. Βρίσκονται στην όχθη ενός ποταμιού. Εκείνος κάθεται στη χλόη, εκείνη είναι όρθια και κόβει άνθη από ένα δενδράκι. Ο ουρανός στο βάθος έχει λευκά πουπουλένια σύννεφα που καθρεφτίζονται στο νερό του ποταμού. Υπέροχα χρώματα, παιχνίδια του φωτός και φωτοσκιάσεις από τον Περικλή Πανταζή που απεικονίζει το τοπίο μιας καλοκαιρινής ημέρας στο ποτάμι.

Περικλής Πανταζής (1849-1884), Καλοκαιρινή ημέρα στο ποτάμι. Ιδιωτική Συλλογή.

Άγγελος Σημηριώτης, Όταν περνώ

Όταν περνώ, τα δέντρα με καλούνε,
με λεν με τ' όνομά μου τα νερά,
οι άνεμοι, ως νάχουν κάτι να μου πούνε,
λυγούν τα δυνατά τους τα φτερά.
Ένα γλυκό μουρμούρισμα από πλάι
μ' ακλουθά, στην ψυχή που μου μιλάει,
το χαμομήλι λάμπει από χαρά,
κι όπως στα πλακόστρωτα οι θρίαμβοι,
μέσ' στα γαλάζια εκεί τα φωτερά,
καβάλλα παν, βροντώντας, οι ίαμβοι.


Άγγελος Σημηριώτης, Λυγιέται, κελαϊδούνε τα νερά

Λυγιέται, κελαϊδούνε τα νερά,
σειέται και τραγουδείς, αγέρα!
στο μέτωπό της λάμπει η μέρα,
της σαλεύουν τα χέρια ίδια φτερά.
Ω! ρόδ' ολόδροσο κι ωραίο!
Είναι τόσ' όμορφη, που κλαίω˙
μου κόβεται απ' την έκσταση η φωνή˙
κι όπως τη νοιώθω όλη δική μου,
σάμπως να με ποντίζουν οι ουρανοί,
χορεύει έν' άστρο στην ψυχή μου!

Άγγελος Σημηριώτης, Ονείρων ήσκιοι, Αθήνα, εκδ. Κασταλία 1934, σ. 19.

http://www.wikiart.org/en/pericles-pantazis/summer-day-at-the-river
http://en.wahooart.com/@@/9DFTM8-Pericles-Pantazis-Summer-Day-At-The-River

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου