Άννα Αγγελοπούλου: Η Άνοιξη στην ποίηση και τη ζωγραφική..." Μαρτυρία για μίαν ΄Άνοιξη" του Γιώργη Παυλόπουλου

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Η Άνοιξη στην ποίηση και τη ζωγραφική..." Μαρτυρία για μίαν ΄Άνοιξη" του Γιώργη Παυλόπουλου

"Μαρτυρία για μίαν Άνοιξη"

John Atkinson Grimshaw, Άνοιξη.1875. Ιδιωτική Συλλογή.

Γιώργης Παυλόπουλος, Μαρτυρία για μιαν Άνοιξη

Την άνοιξη κατέβηκα πάλι στους δρόμους·
τα χελιδόνια γύρω στο καπέλο μου
κι εγώ τυφλός που ακούει πηγαίνοντας
φωνές απ΄ τις μικρές μου αγάπες.

Κοντά στους κήπους κάτω από τα παράθυρα
βράδυασα και δεν ένιωθα ποιος ήμουν.
Τη νύχτα ο ψίθυρος απ΄ τα πουλιά μ΄ ανέβαζε
σε ουράνιες αγορές, θέατρα του απείρου.

John Lavery, Άνοιξη. 1904. Ιδιωτική Συλλογή.

Από τη συλλογή "Το κατώγι" (1971)
Βλ. .http://www.wikiart.org/en/john-atkinson-grimshaw/spring
http://mentalfloss.com/article/18546/sir-john-laverys-spring

2 σχόλια:

Rosa Mund31 Μαΐου 2016 στις 10:24 π.μ.
ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

Πολύ σοβαρά παίρνουν οι άνθρωποι τον εαυτό τους.
Κι αλαζονεύονται ανόητα πάνω στη Γη.
Που δεν είναι παρά ένας κόκκος της ανθόσκονης
που ονομάζεται Γαλαξίας,
και που απλώθηκε σαν φύσηξε ολίγον τι ο χρόνος,
στο περιβόλι της Αιώνιας Άνοιξης.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις