Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Γυναίκες στην παραλία. Πίνακες του Clarence Gagnon

Στην παραλία. Πίνακες του Clarence Gagnon

   Αγαπώ πολύ, όπως πιθανό θα έχετε καταλάβει, εικόνες με καλοκαιρινά στιγμιότυπα από παραλίες στις αρχές του 20ού αιώνα. Επειδή, λοιπόν, σήμερα ήταν μία δροσερή καλοκαιρινή ημέρα εδώ που βρίσκομαι, και είχε αεράκι στην παραλία και σύννεφα στον ουρανό, ιδού δύο πίνακες του γαλλόφωνου Καναδού ζωγράφου Clarence Gagnon (Μόντρεαλ 1881-Mόντρεαλ 1942) που απεικονίζουν  σκηνές από την παραλία του Dinard, ενός από τα τότε γνωστά θέρετρα της αστικής τάξης στις γαλλικές ακτές της Βρεττάνης. 
   Γυναίκες με λευκά αέρινα φορέματα και λευκά καπέλα περπατούν ή κάθονται στην παραλία. Παιδάκια παίζουν στην άμμο. Λευκές ομπρέλες, λευκά πανιά στο βάθος της θάλασσας, αφρίζοντα λευκά κυματάκια και λευκά συννεφάκια στον ουρανό.

Clarence Gagnon, Αεράκι στην παραλία του Dinard. 1907. Μουσείο Καλών Τεχνών του Κεμπέκ.

...Ο ουρανός έχει σύννεφα. Η λευκοφορεμένη κυρία με τη γαλάζια κορδέλα στο καπέλο της κάθεται αναπαυτικά και διαβάζει το βιβλίο της. Δίπλα προφανώς η νταντά ασχολείται με τη φροντίδα των παιδιών που κάθονται στην αμμουδιά...

Clarence Cagnon, Η παραλία του Dinard. 1909. Μουσείο Καλών Τεχνών του Μόντρεαλ.



Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

1 σχόλιο:

  1. follow me ... σκέψεις, απόψεις22 Ιουλίου 2013 στις 5:58 μ.μ.

    Αγαπάω κι εγώ το καλοκαιράκι και θαυμάζω πολύ τις εικόνες που συχνά ανεβάζεις Άννα. Κυρίως όμως συνοδεύονται από επιμορφωτικά λεπτομερή κείμενα και το αποτέλεσμα είναι ολοκληρωμένο! Είναι ένα εικαστικό κι ευχάριστο ταξίδι που μας προσφέρεις τόσο απλόχερα! Καλή συνέχεια και να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)