Άννα Αγγελοπούλου: Στην παραλία. Πίνακες του Laurits Andersen Ring

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Στην παραλία. Πίνακες του Laurits Andersen Ring

Στην παραλία.

Μία λευκοφορεμένη γυναικεία μορφή περπατά στην αμμουδιά της ερημικής παραλίας του Karrebaeksminde. Ο ουρανός έχει το διαυγή γαλάζιο χρώμα που συναντάμε στις χώρες του βορρά το Καλοκαίρι. Η γαλάζια θάλασσα αφρίζει...Ανεπαίσθητα λευκά συννεφάκια στον γαλανό ουρανό, λευκά κύματα στη γαλάζια θάλασσα... Κυρία στην παραλία του Karrebaeksminde ονομάζεται ο πίνακας του Laurits Andersen Ring (1854-1933), ενός από τους πιο γνωστούς ζωγράφους της Δανίας, τα έργα του οποίου κινούνται στην ατμόσφαιρα του ρεαλισμού και του νατουραλισμού, αλλά και του συμβολισμού.
Η γυναίκα έχει γυρισμένη την πλάτη της στους θεατές. Μπορούμε να φανταστούμε το πρόσωπό της, να επινοήσουμε την ιστορία της. Είναι ένα απλό στιγμιότυπο μίας καλοκαιρινής ημέρας στην παραλία ή είναι μία "εικόνα" βαθύτερου συμβολισμού; Η άγνωστη μοναχική ανθρώπινη μορφή κινείται μέσα στην απεραντοσύνη του τοπίου...

L. A. Ring, Κυρία στην παραλία του Karrebaeksminde. 1898. Εθνική Πινακοθήκη της
Κοπεγχάγης.

Ο Ring συνήθιζε να ζωγραφίζει εικόνες από τις παραλίες των φιορδ της χώρας του. Η διαύγεια του ουρανού, η ακινησία του νερού, η ερημιά και η απεραντοσύνη του χώρου χαρακτηρίζουν τα δύο τοπία που ακολουθούν. Σε αντίθεση με τον πρώτο πίνακα, η ανθρώπινη παρουσία λείπει τελείως ή δηλώνεται υπαινικτικά.

L. A. Ring, Το φιορδ κοντά στο Karrebaeksminde. 1910. Εθνική Πινακοθήκη της

Κοπεγχάγης.

Η Καλοκαιρινή ημέρα στο φιορδ του Roskilde θεωρείται ως από τα πιο σημαντικά έργα της ζωγραφικής της Δανίας. Η ανθρώπινη παρουσία μόλις και μετά βίας είναι εμφανής στην άκρη αριστερά του πίνακα. Μία μικρή βάρκα καθρεπτίζεται στα διαυγή νερά του φιορδ του Roskilde.