Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Ποιήματα για την ποίηση. Γιώργης Παυλόπουλος, Το σπίτι της ποίησης

Το σπίτι της Ποίησης

   Για αυτούς που γράφουν ποίηση, για αυτούς που διαβάζουν ποίηση, για αυτούς που διδάσκουν ποίηση, για αυτούς που αναζητούν την ποίηση, για αυτούν που ζουν με ποίηση, ένα αλληγορικό ποίημα για την ποίηση από τον Γιώργη Παυλόπουλο (1924-2008).
   Το ποίημα μπορεί να διαβασθεί παράλληλα και με το ποίημα "Τα Αντικλείδια" του ίδιου ποιητή.
William Afflek (1868-1943), Ποίηση. 

Γιώργης Παυλόπουλος, Το σπίτι της Ποίησης

Το σπίτι της Ποίησης είναι ακατοίκητο.
Οι ποιητές λείπουν πάντα έξω
γυρίζουν εδώ κι εκεί μέσα στον κόσμο.
Κανείς δεν ξέρει πώς περνούν
τις μέρες και τις νύχτες τους.
Μυστήριο η ζωή τους παραμένει.

Όμως υπάρχουν τ' αποτσίγαρα και τα χαρτιά.
Ποιοι καπνίζουν τόσο πολλά τσιγάρα;
Ποιοι γεμίζουν τόσο πολλά χαρτιά
σ' αυτό το έρημο σπίτι;
Κανείς δεν ξέρει.

Κάθε πρωί μια ωραία γυναίκα
-λένε πως είναι η ίδια η Ποίηση-
έρχεται και βγάζει στο δρόμο τα σκουπίδια.
Καθαρίζει το σπίτι και βάζει τα χαρτιά σε τάξη.

Βλ. Γιώργης Παυλόπουλος, Να μην τους ξεχάσω, εκδ. Κέδρος, Αθήνα 2008.

Ignat Bednarik (1882-1963), Άνδρας που διαβάζει.

http://www.bednarik.non-profit.nl
http://www.delcampe.net/page/item/id,0090163505,language,E.html
http://www.artnet.com/artists/william-affleck/past-auction-results

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

3 σχόλια:

  1. anonymous10 Ιανουαρίου 2014 στις 4:43 μ.μ.

    Καλή Χρονιά

    http://tinker-tinker-tinker.blogspot.gr/2011/11/blog-post_22.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννα Αγγελοπούλου11 Ιανουαρίου 2014 στις 4:31 μ.μ.

      Ευχαριστώ πολύ! Είδα την ωραία ανάρτηση που προτείνατε. Εύχομαι, επίσης, καλή χρονιά.

      Διαγραφή
    2. anonymous11 Ιανουαρίου 2014 στις 7:29 μ.μ.

      Σας ευχαριστώ πολύ για την σπόκριση. Συγχαρητήρια για την αξιόλογη προσπάθεια που κάνετε για την παιδεία. Αν και απόφοιτος Πειραματικού άλλης εποχής και πόλεως, στο Ιστολόγιό σας βρέθηκα σε οικείο αισθητικό/ποιητικό περιβάλλον.

      Διαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)