Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Γυναίκες που διαβάζουν σε βιβλιοθήκη. Ένας πίνακας του Edouard John Mentha


Yπηρέτρια διαβάζει σε βιβλιοθήκη. Ένας πίνακας του Edouard John Mentha

    Γνωρίζετε ότι έχω αδυναμία στους πίνακες που απεικονίζουν γυναίκες να διαβάζουν...και είναι πράγματι πάρα πολλοί οι καλλιτέχνες που έχουν επιλέξει αυτό το θέμα. Ιδού, λοιπόν, η νέα "ανακάλυψή" μου!
  Ο πίνακας του Ελβετού ζωγράφου Edouard John Mentha ή Menta (1858-1915) που απεικονίζει με λεπτομέρειες το εσωτερικό ενός δωματίου- βιβλιοθήκης. Βλέπουμε τεράστιους τόμους παλιών βιβλίων  στα ράφια της βιβλιοθήκης, ενώ διακρίνουμε βαλσαμωμένα πουλιά στο τελευταίο ράφι. Στην άκρη αριστερά μια γυάλα με χρυσόψαρα και ένα κρανίο. Χώρος μάλλον σκοτεινός, κλειστός, απόμακρος, γεμάτος σκόνη από τα βιβλία...Ένας χώρος που πιθανόν είναι το καταφύγιο κάποιου επιστήμονα με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.  Αισθάνομαι τη βαριά αγαπημένη μυρωδιά που αποπνέουν τα πολλά συγκεντρωμένα βιβλία...  
    ...Και φυσικά τα βιβλία αυτά δεν  περιέχουν ρομαντικά μυθιστορήματα ή ποιήματα που συνήθιζαν να διαβάζουν οι γυναίκες της εποχής εκείνης. Στο χώρο αυτό, λοιπόν, μια υπηρέτρια, κρατώντας στο χέρι της το φτερό για ξεσκόνισμα, διαβάζει με αφοσίωση ένα βιβλίο. Προφανώς, έχει ανεβεί στη σκάλα για να ξεσκονίσει τα ράφια της βιβλιοθήκης και το βιβλίο τράβηξε την προσοχή της. Αναρωτιέμαι τι να είναι αυτό που διαβάζει η "παρείσακτη" γυναίκα...


Edouard John Mentha ή Μenta, Υπηρέτρια που διαβάζει σε βιβλιοθήκη. Γύρω στα 1915. Ιδιωτική Συλλογή.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Edouard_John_Mentha_Lesendes_Dienstmädchen_in_einer_Bibliothek.jpg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου