Άννα Αγγελοπούλου: Ποιήματα για τη βροχή. Ανδρέα Εμπειρίκου, Η βροχή

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Σάββατο 7 Μαρτίου 2015

Ποιήματα για τη βροχή. Ανδρέα Εμπειρίκου, Η βροχή

Ανδρέα Εμπειρίκου, Η βροχή

Βρέχει από το πρωί σήμερα συνέχεια...Για αυτό, ιδού ένα ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου για τη βροχή.

J. Atkinson Grimashaw (1836-1896), Βροχερή νύχτα με φεγγάρι.

Βαρύ το φέγγος και τα δέντρα δεν πιστεύω πως θ' αρκέσουν
Για να προφυλαχθούμε από την επικείμενη βροχή.
Είναι τόσο κοντά που μύρισε καταβρεγμένη σκόνη
μα κάτω από την τέντα κανείς δεν θα χρησιμοποιήσει τις καρέκλες,
και κανείς δεν θα σταθή,
Γιατί το ξέρουμε, θα γίνουν μούσκεμα σε λίγο,
Τώρα που επίκειται και ανυπερθέτως φθάνει
Με την ψυχρή ριπή η βροχή.

Και να που ξέσπασε και πέφτει.
Κανείς σχεδόν δεν φαίνεται στο δρόμο.
Μήτε ταξί, μήτε το τακτικό λεωφορείο.
Δυσάρεστα ψιλοσταλάζει η τέντα.
Ερήμωσις απλώνεται παντού.
Γιατί λοιπόν να περιμένουμε;
Από την τέντα αυτή καλλίτερος ο δρόμος
Και από τον δρόμο,
καλλίτερη,
χίλιες φορές καλλίτερη
Η βροχή.

Βλ. Ανδρέα Εμπειρίκου, 1934. Προϊστορία ή καταγωγή, επιμέλεια: Γιώργης Γιατρομανωλάκης, εκδ. Άγρα, Αθήνα 2014.

http://www.johnatkinsongrimshaw.org/Moonlight-After-Rain.html

3 σχόλια:

Rosa Mund7 Μαρτίου 2015 στις 3:14 μ.μ.
Τι ωραίο ποίημα. Δεν το ήξερα. Ταιριαστό με τον πίνακα, όπως πάντα.
Ο δικός μου συνειρμός τώρα...

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ – Σχέδιο με βροχή

Ένας γέρος σταμάτησε στη γωνιά καθώς πήρε να βρέχει.
Θλιβερός, ετοιμόρροπος γέρος, σα φτιαγμένος από ένα σωρό
τσαλακωμένα χαρτιά
που άρχισαν κιόλας να μουσκεύουν κάτω απ' τη βροχή,
θε μου, τα χαρτιά λιώνουν - μια ομπρέλα, λοιπόν, ηλίθιοι,
δε βλέπετε,
αυτός ο άνθρωπος θα διαλυθεί. Χαρτιά από παλιά ερωτικά
γράμματα,
λευκώματα, παιδικές επιστολές στο Θεό,
χαρτιά από εξώσεις, κατασχέσεις, δικογραφίες δολοφόνων,
αποδείξεις από πανάρχαια χρέη και ξεθωριασμένα χειρόγραφα λησμονημένων ποιητών.
Και πάντα η βροχή ήρεμη, σιωπηλή,
τυλίγοντας τον κόσμο σ’ ένα γκρίζο, κουρελιασμένο πανί
σαν ένα χέρι που το 'κοψαν και παν να το θάψουν.
Ήρεμη, ταπεινή βροχή, γεμάτη συχώρεση.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

(Ποιήματα 1958-1964). Από το βιβλίο «Υάκινθοι, βιολέτες και ηλιοτρόπια», μια επιλογή ποιημάτων από το ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΝΤΟ, εκδ. ΚΕΔΡΟΣ 2008

ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
vaiybora5 Δεκεμβρίου 2018 στις 5:15 π.μ.
I very much like your pattern it's beautiful,thank for sharing good i dea !

ดูหนัง
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις