Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Φερνάντο Πεσσόα, ποιήματα του ετερώνυμου Ρικάρντο Ρέις

Φερνάντο Πεσσόα, ποιήματα του ετερώνυμου Ρικάρντο Ρέις

Στεφανώστε με, με ρόδα!
Ναι, στεφανώστε με
Με ρόδα,
Ρόδα που μαραίνονται
Τόσο γρήγορα,
Που γέρνουν στο μέτωπο!

Στεφανώστε με, με ρόδα!
Και με φύλλα ελάχιστα
Μου φτάνει.

12-6-1914

Daniel Ridgway Knight, ποτίζοντας τον κήπο. 1912. Ιδιωτική Συλλογή.

Ακολούθα τη μοίρα σου, πότιζε τα φυτά σου,
Αγάπα τα τριαντάφυλλά σου.
Όλα τα άλλα, άγνωστων δένδρων
Ίσκιοι είναι.

Η πραγματικότητα,
Λίγο πολύ, πάντα είναι
Αυτή που ψάχνουμε.
Μόνο που εμείς είμαστε πάντα
των εαυτών μας άξιοι.

Καλό είναι μόνος να ζεις.
Μεγαλειώδες είναι και ευγενικό
Απλά να ζεις.
Το πόνο στο βωμό άφησε
Στους θεούς προσφορά.

Από μακριά παρακολούθα τη ζωή.
Ποτέ μην τη ρωτάς
Τίποτα να σου εξηγήσει δεν μπορεί.
Η απάντηση
Βρίσκεται πέρα από τους θεούς.

Ήρεμα όμως η καρδιά σου
Τον Όλυμπο ας μιμηθεί.
Οι θεοί, θεοί είναι
Γιατί δεν σκέφτονται
Τι είναι.
1-7-1916

J. W. Waterhouse, Ο βωμός. 1912. Ιδιωτική Συλλογή.

Φερνάντο Πεσσόα, Κ.Π.Καβάφης, Τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, εισαγωγή-μετάφραση Γ. Σουλιώτης, Μεταίχμιο 2009, σ. 77 -78.

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)