Είναι ένα από τα πολλά ερωτικά ποιήματα που έχει γράψει ο Ζακ Πρεβέρ (1900-1977).
Ζακ Πρεβέρ, Τα παιδιά που αγαπιούνται
Τα παιδιά που αγαπιούνται φιλιούνται όρθια
Μπροστά στις νυχτωμένες πόρτες
Και οι περαστικοί τα δείχνουν με το δάχτυλο
Μα τα παιδιά που αγαπιούνται
Δεν είν᾽εκεί για κανέναν
Και είναι μονάχα η σκιά-τους
Που τρέμει μέσα στη νύχτα
Φουντώνοντας το θυμό των περαστικών
Το θυμό-τους την περιφρόνησή- τους τα γέλια-τους και
τη ζήλεια-τους
Τα παιδιά που αγαπιούνται δεν είν᾽εκεί για κανέναν
Είναι αλλού πιο μακριά κι από τη νύχτα
Πιο ψηλά κι από την ημέρα
Μέσα στο εκθαμβωτικό φως της πρώτης-τους αγάπης.
Από την ποιητική συλλογή Spectacle (1951)
To ποίημα στα γαλλικά
Les enfants qui s' aiment
Les enfants qui s' aiment s' embrassent debout
Contre les portes de la nuit
Et les passants qui passent les désignent du doigt
Mais les enfants qui s' aiment
Ne sont là pour personne
Et c' est seulement leur ombre
Qui tremble dans la nuit
Excitant la rage des passants
Leur rage leur mépris leurs rires et leur envie
Les enfants qui s' aiment ne sont là pour personne
Ils sont ailleurs bien plus loin que la nuit
Bien plus haut que le jour
Dans l' éblouissante clarté de leur premier amour.
Βλ. Ζακ Πρεβέρ, Ποιήματα, μετάφραση Β. Χατζηδημητρίου, εκδόσεις Θεωρία, έκδ. 4η, Αθήνα 1982, σ. 120-121.
http://www.wikipaintings.org/en/pablo-picasso/lovers-of-the-street-1900
http://www.wikipaintings.org/en/pablo-picasso/lovers-of-the-street-1900
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου