Άννα Αγγελοπούλου: Γυναίκες που διαβάζουν και Προραφαηλίτες ζωγράφοι: ένας πίνακας του Dante Gabriel Rossetti

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Γυναίκες που διαβάζουν και Προραφαηλίτες ζωγράφοι: ένας πίνακας του Dante Gabriel Rossetti

Γυναίκες που διαβάζουν: Dante Gabriel Rossetti, Το όνειρο της ημέρας

Το όνειρο της ημέρας! Mία γυναίκα έχει ξεχάσει το βιβλίο στα γόνατά της και ονειρεύεται, ατενίζοντας πέρα μακριά σ᾽ ένα σημείο του άπειρου...

Είναι ένας πίνακας του Bρετανού Προραφαηλίτη ζωγράφου Dante Gabriel Rossetti, ενός από τα ηγετικά μέλη της Προραφαηλιτικής αδελφότητας. Μέσα σε πλούσιa βλάστηση απεικονίζεται μία νεαρή γυναίκα, ντυμένη με πράσινο φόρεμα, να κάθεται στο χορταριασμένο έδαφος και να έχει στα γόνατά της ανοιγμένο ένα βιβλίο. Με το ένα χέρι της στηρίζεται σ᾽ ένα φυτό που ίσως είναι αγιόκλημα, ενώ με το άλλο της χέρι, που ακουμπά πάνω στο ξεχασμένο βιβλίο της, κρατά ένα κομμένο λουλούδι. Προφανώς διάβαζε ή προσπαθούσε να διαβάσει, αλλά τώρα δείχνει να έχει βυθιστεί στις σκέψεις και στα όνειρά της.

Η μυστηριώδης γυναικεία μορφή που ρεμβάζει, αντί να διαβάζει το βιβλίο της, είναι η Jane Morris, η σύζυγος του επίσης Προραφαηλίτη καλλιτέχνη William Morris. Ο Rossetti έχει ζωγραφίσει σε πολλούς πίνακές του την Jane, με την οποία ήταν ερωτευμένος και διατηρούσε για κάποιο διάστημα ερωτικό δεσμό. Το αναρριχητικό φυτό που κρατά η Jane συμβολίζει τους δεσμούς αγάπης που συνέδεε τον ζωγράφο με το μοντέλο του. Το κομμένο λουλούδι πάνω στο βιβλίο συμβολίζει μάλλον το εφήμερο του έρωτα και της ομορφιάς. Για τους Βρετανούς ζωγράφους της Βικτωριανής εποχής και ιδίως τους Προραφαηλίτες, η απεικόνιση της φύσης έχει έντονα συμβολικό χαρακτήρα.