Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013

Ποιήματα για την ποίηση. Τίτος Πατρίκιος, σε βρίσκει η ποίηση

Τίτος Πατρίκιος, Σε βρίσκει η ποίηση και πίνακες του Αμερικάνου ζωγράφου Edward Hopper

...Συνεχίζω με το 8ο και 9ο απόσπασμα του ποιητικού έργου του Τίτου Πατρίκιου Σε βρίσκει η ποίηση και έτσι ολοκληρώνω την παρουσίαση αυτής της πραγματικά μοναδικής ποιητικής σύλληψης που με συγκινεί κάθε φορά, όταν τη διαβάζω (βλ. για τα άλλα αποσπάσματα http://annagelopoulou.blogspot.gr/search/label/Τίτος%20Πατρίκιος).

VIII
Eκεί που στριμώχνεσαι στο λεωφορείο, επιστρέφοντας
στο σπίτι
που γυρνάς από γραφείο σε γραφείο ζητώντας μια δουλειά
που επιχειρεί να σε ταπεινώσει ένας ψηλότερα ιστάμενος
που εκτοπίζεσαι από πειθήνιους νεοφερμένους
που χαίρεσαι για τα καλά λόγια που ειπώθηκαν για σένα
που θά᾽ θελες ν᾽ ακούσεις κι άλλα κι ας μην τ᾽ομολογείς
εκεί που πατάς γκάζι στα 180 με το καινούριο σου 
αυτοκίνητο
που δεν τσιγκουνεύεσαι άλλο στα δώρα που προσφέρεις
που φλυαρείς, ψιλογκομενίζεις, πας να φρεσκάρεις
τη φιγούρα σου
που ξάφνου μέσα στην επιπολαιότητα έχεις μιαν
έκλαμψη ευφυίας
εκεί που αρνιέσαι την υποχρεωτική κατάργηση της μοναξιάς
που δεν αποδέχεσαι την καθεστωτική επιβολή της ευτυχίας
που νιώθεις κυρίαρχος του παιχνιδιού ενώ είσαι
χαμένος από χέρι
που βγαίνεις με σημάδια απ᾽τους λαβυρίνθους
της πολιτικής
εκεί που αγωνιάς για τ᾽αποτελέσματα μιας αξονικής
που στενοχωριέσαι για τις αρρώστιες των μακρινών σου
ανθρώπων
που ελπίζεις πως όλοι θα βγουν γεροί απ᾽το νοσοκομείο
εκεί που σταματάς τα πάντα ενώ τρέχουνε οι προθεσμίες
που περνάς βδομάδες ψάχνοντας τη λέξη που ακριβώς
χρειάζεται
ώσπου ένας άλλος μέσα σου σε απαλλάσσει, αναλαμβάνει
να το κάνει
εκεί που λες όλα αυτά είναι αστεία μπρος στο κυνήγι
του ψωμιού
κι έπειτα βλέπεις ότι χωρίς τις λέξεις τίποτα δεν αποκτά
υπόσταση...

Εκεί πάνω σε βρίσκει ποίηση.        


... Και καθώς διαβάζω για ακόμα μια φορά τους μαγικούς στίχους του ποιητή, έρχονται στη μνήμη εικόνες από τις μοναχικές φιγούρες του Αμερικανού ζωγράφου Edward Hopper (1887-1962). Μόνοι και μόνες στους δρόμους της Ν. Υόρκης, σε κλειστούς χώρους, σε γραφεία και δωμάτια τη νύχτα...Θα μπορούσε, ίσως, να τους βρει η ποίηση, θα μπορούσε, ίσως, να βρει τον καθένα μας.


Edward Hopper, Γωνία στη Ν. Υόρκη. 1935. Museum of Modern Arts (MOMA). N.York.

   
Edward Hopper, Δωμάτιο στη Ν. Υόρκη. 1940.  Sheldon Memorial Art Gallery and Sculpture Garden, University of Nebraska-Lincoln. UNL–F. M. Hall Collection.                                         

Edward Hopper, Νύχτα στο γραφείο. 1940. Collection Walker Art Center, Minneapolis. 

            ΙΧ

Η ποίηση έρχεται να σε βρει με ποδήλατο, με μηχανάκι,

       με αυτοκίνητο

άλλοτε έρχεται σαν αμαζόνα με το σπαθί υψωμένο

άλλοτε σε ακολουθεί από το σουπερμάρκετ σαν

       κουρελού ζητιάνα

σε παρασύρει όπως πορνοστάρ σε φαντασιακές αβύσσους

σε ανακαλεί στην τάξη σαν διευθύντρια αναμορφωτηρίου

σου εμφανίζεται στα έγκατα του ύπνου σαν άσπιλη
         παρθένα
σ' εξαπατά στέλνοντας στη θέση της μια θεραπαινίδα της
κι εσύ νομίζεις πως την έριξες επιτέλους στο κρεβάτι σου
σε καλεί με ντουντούκα να φωνάξεις κομματικά
        συνθήματα
σε περιπαίζει δίνοντας προτεραιότητα στις σοβαρές σου
         ασχολίες
σου γεμίζει το άδειο γραμματοκιβώτιο των φιλοδοξιών
σε δελεάζει με όνειρα δόξας, χρήματος, αθανασίας
σε πείθει σαν άπιστη ερωμένη πως είναι δική σου μόνο
σε προσπερνάει για να ξεσκονίσει νεκροζώντανους
        αρχηγούς
σου φουσκώνει τις ουτοπίες όσο να σκάσουν σαν μπαλόνι
σου θυμώνει άμα δεν βλέπεις ότι προσπαθεί να διαλύσει
         την ομίχλη
σου ζητάει βοήθεια άμα την κυνηγούν οι εξουσίες
         που αψήφησε
σου λέει πώς κι όταν τις υμνούσε, κρυφά τις υπονόμευε
σου επισημαίνει τις κοινοτοπίες, σου ανατρέπει
        τ' αυτονόητα
σου ψιθυρίζει μυστικά που πρέπει εσύ να εξιχνιάσεις
σου φωτίζει πράγματα που μέναν σκοτεινά ως τότε
ώσπου κάποια στιγμή σε ανταμείβει για την αφοσίωση σου
σου αποκαλύπτει την αλήθεια, σου λέει καθαρά πως
       ανήκει σε όλους.

Εκεί πάνω η ποίηση βρίσκει τον καθένα μας.

Edward Hopper, Συνεδρίαση τη νύχτα. 1949. Ιδιωτική Συλλογή. 

Edward Hopper, Γραφείο σε μικρή πόλη. 1953. Metropolitan Museum of Art. N.York.

Edward Hopper, Δωμάτιο στο Μπρούκλιν. 1932. Museum of Fine Arts. Boston.

2 σχόλια:

  1. Αφού τον λατρεύω και το ξέρεις!!
    http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/10/blog-post_4391.html

    Καλημέρα Άννα, σε φιλώ γλυκά! :))

    Υ.Γ Για τους πίνακες, χρειάζεται να πω για άλλη μια φορά ότι είναι υπέροχοι;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφιερωμένο, λοιπόν, σε σένα! Φυσικά και γνωρίζω ότι λατρεύεις την ποίηση του Τ. Πατρίκιου.
      Όνειρα γλυκά!

      Διαγραφή