Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Πολύχρωμη ζωή. Ένας πίνακας του Β. Καντίνσκι

Πολύχρωμη ζωή!

...Ας χρωματίσουμε τη ζωή μας ή μήπως έχει πολλά χρώματα, αλλά εμείς δεν έχουμε διάθεση ή δεν έχουμε ασκηθεί να τα διακρίνουμε;
   Oι πινελιές καθαρών χρωμάτων σε σκοτεινό φόντο εντυπωσιάζουν στον παρακάτω πίνακα του μεγάλου Ρώσου ζωγράφου Wassily Kandinsky (1866-1944). Eίναι μια εικόνα του ρωσικού κόσμου, έτσι όπως αποτυπώνεται από τη δημιουργική φαντασία του καλλιτέχνη πολλά χρόνια μετά την εγκατάστασή του στο Μόναχο. Ο Καντίνσκι θυμάται ή μάλλον αναπολεί το ρωσικό παρελθόν της ταυτότητάς του μέσα από το βλέμμα του παρόντος στη Γερμανία. 
   Ας παρατηρήσουμε τις πολύχρωμες μορφές του μικρόκοσμου του πίνακα. Η "πολύχρωμη ζωή" αποτελεί σύνθεση πολλών επιμέρους σκηνών με πρωταγωνιστές-φιγούρες της ρωσικής υπαίθρου. Οι σκηνές διαδραματίζονται στη σκοτεινή εξοχή που φωτίζεται από τις μορφές. Στο κέντρο περπατά ένας γέρος με μακριά γενειάδα που στηρίζεται στο μπαστούνι του. Αυτός είναι το κέντρο της σύνθεσης. Μπροστά του μια Ρωσίδα χωρική αγκαλιάζει το μωρό της. Η στάση και το πέπλο που σκεπάζει τα μαλλιά της μας θυμίζει την Παναγία. Αριστερά διακρίνουμε έναν Ορθόδοξο ιερέα...στο βάθος στρατιώτες μάλλον πολεμούν. Δεξιά ένας νεαρός παίζει φλάουτο έχοντας στα πόδια του μια γάτα,  πίσω ένας ιππότης ορμά εναντίον ενός αόρατου εχθρού, πολεμώντας το κακό. Κορμοί δέντρων, μια εκκλησία και δίπλα της ένα νεκροταφείο πλαισιώνουν τις διάφορες μορφές. Γυναίκες, άνδρες, παιδιά συνθέτουν την εικόνα. Πίσω στην άκρη δεξιά ένας νεαρός κυνηγά ένα κορίτσι, ενώ πίσω στο κέντρο πάνω στο βουνό διακρίνουμε μία περιτειχισμένη πόλη. 
   Η ατμόσφαιρα της εικόνας θυμίζει παραμύθι. Η ανάμνηση του κόσμου της ρωσικής υπαίθρου μεταμορφώνεται σε αλληγορία της ζωής και του θανάτου, με χαρές και λύπες, με την απειλή του πολέμου, το φόβο του θανάτου, αλλά και την ελπίδα του έρωτα και την πίστη στην Αναγέννηση και την Ανάσταση. Γιατί, τελικά, η ζωή έχει πολλές όψεις και πολλά χρώματα...

W. Kandinsky, Πολύχρωμη ζωή. 1907. Πινακοθήκη Lenbachhaus. Μόναχο.

http://www.lenbachhaus.de/collection/the-blue-rider/early-paintings/?L=1

Καντίνσκι, Μεγάλοι ζωγράφοι. Βιβλιοθήκη Τέχνης Η Καθημερινή, Αθήνα 2006, σ. 88-89.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου