Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Η ποίηση στη ζωγραφική. Μαριάννα του J. W. Waterhouse

Γυναίκες μπροστά στον καθρέπτη. Ένας πίνακας του Sir John William Waterhouse

       Mια νεαρή γυναίκα με πλούσια μακριά μαλλιά, ντυμένη με κόκκινο αναγεννησιακό φόρεμα και λευκό μακρύ μανδύα, στέκεται μπροστά στον ολόσωμο καθρέπτη και κοιτάζει με θλίψη την εικόνά της. Με τα δύο χέρια της ταχτοποιεί τα μαλλιά της πίσω από τους ώμους της. Η αισθαντική γυναικεία μορφή στον πίνακα του Sir John William Waterhouse (1849-1917) είναι η Μαριάννα, μία από τις ηρωίδες ενός όχι και τόσο γνωστού έργου του Σαίξπηρ, της αντισυμβατικής κωμωδίας "Με το μέτρο" (1603).  

J. W. Waterhouse, H Μαριάννα στο Νότο. 1897. Ιδιωτική Συλλογή

   Στην άκρη αριστερά, βλέπουμε ανοιγμένο στο πάτωμα ένα κουτί με τις επιστολές (επιστολές διακρίνουμε και στη βάση του καθρέπτη) και τα κοσμήματα του Angelo με τον οποίο είναι ερωτευμένη ή νομίζει ότι είναι ερωτευμένη η Μαριάννα. Η νεαρή γυναίκα, απελπισμένη, προσδοκά να κερδίσει την αγάπη του Angelo (και είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για αυτήν), ο οποίος την εγκατέλειψε με σκληρότητα και αρνήθηκε την υπόσχεση του γάμου, όταν έμαθε ότι χάθηκε η προίκα της. Ο Angelo, είναι ο "κακός" της ιστορίας. Ένας σκληρός τύραννος που ο ηγεμόνας της Βιέννης τον άφησε να διοικεί στη θέση του, ενώ ο ίδιος έχει αποσυρθεί και κρυμμένος παρακολουθεί τον τρόπο διοίκησης του κράτους του... (Για την υπόθεση του έργου, βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Measure_for_Measure).

J. W. Waterhouse, H Μαριάννα στο Νότο. Σπουδή. 1897. Ιδιωτική Συλλογή.

    Ο γνωστός Βρεττανός ποιητής του ρομαντισμού Τέννυσον (Tennyson) εμπνεύστηκε από την ηρωίδα του Σαίξπηρ Μαριάννα για να γράψει στα 1842 ένα ποίημα με τον τίτλο Η Μαριάννα στο Νότο. Ο πίνακας του Waterhouse είναι εμπνευσμένος από αυτό το ποίημα του Τέννυσον. Ο Waterhouse ζωγράφισε μεγάλο αριθμό έργων υπό την επιρροή των Προραφαηλιτών ζωγράφων, αν και ο ίδιος έζησε στον απόηχο του Προραφαηλιτισμού. Ακολουθώντας τα πρότυπα των Προραφαηλιτών ζωγράφων, απεικονίζει, συνήθως, αισθαντικές γυναικείες μορφές που αντιστοιχούν σε ηρωίδες των μεσαιωνικών ιπποτικών θρύλων της Αγγλίας, των έργων του Σαίξπηρ και ρομαντικών ποιητών (όπως ο Τέννυσον), αλλά και μύθων και έργων της ελληνικής αρχαιότητας.


Βλ, το απόσπασμα από το ποίημα του Τέννυσον, από το οποίο εμπνεύστηκε ο ζωγράφος για  να απεικονίσει τη Μαριάννα.

And, rising, from her bosom drew
Old letters, breathing of her worth,
For "Love", they said, "must needs be true,
To what is loveliest upon earth."
An image seem'd to pass the door,
To look at her with slight, and say,
"But now thy beauty flows away,
So be alone for evermore."
"O cruel heart," she changed her tone,
"And cruel love, whose end is scorn,
Is this the end to be left alone,
To live forgotten, and die forlorn?"
excerpt from 'Mariana in the South' - Tennyson, 1842

3 σχόλια:

  1. Θαυμάσιος πίνακας! Τον λάτρεψα! Καλησπέρα Άννα και καλό μας μήνα, αμήν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι, είναι υπέροχος πίνακας. Καλό μήνα! Η καλύτερη ευχή! ...Γιατί για μένα θα είναι δύσκολος μήνας.
      Καλό μας μήνα, λοιπόν!

      Διαγραφή