Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2019

Η νύχτα στη ζωγραφική και την ποίηση. Γιώργος Δροσίνης, Βαθιά, τη νύχτα και οι Νύχτες των Προραφαηλιτών ζωγράφων

H νύχτα στους Προραφαηλίτες ζωγράφους και το ποίημα του Γιώργου Δροσίνη, Βαθιά τη νύχτα.

   
   Από τη γνήσια λυρική ποιητική φωνή του Γεώργιου Δροσίνη (1859-1951), ας διαβάσουμε ένα ποίημα για τη νύχτα, που πρόσφατα τυχαία ξαναδιάβασα και μου θύμισε τις αλληγορικές εικόνες για τη Νύχτα των αγαπημένων μου Προραφαηλιτών ζωγράφων. 

Mary L. Macomber, Η νύχτα και η θυγατέρα τηςΎπνος. 1902. Smithsonian American Art Museum.

Edward Burne Jones, Νύχτα. 1870.

Βαθιά, τὴ νύχτα τὰ μεσάνυχτα,
μὲ τ᾿ ἀνοιχτὰ φτερὰ τοῦ ὀνείρου,

πετᾷ ἡ ψυχή μου, σκλάβα ἐλεύθερη,

στοὺς μυστικοὺς κόσμους τοῦ Ἀπείρου,

τὴ νύχτα βλέπει ὅλα τ᾿ ἀθώρητα,

ποὺ ἀπόκρυβεν ἡ πλάνα μέρα

τὴ νύχτα ἀκούει ὅλα τ᾿ ἀκούσματα
στὸν ἀτρικύμιστον ἀέρα.
Βλέπει τῶν κάστρων τὰ φαντάσματα
καὶ τὰ λευκὰ στοιχειὰ τῶν κάστρων
κι ἀκούει τῶν δέντρων τὸ μεγάλωμα
καὶ τὸ περπάτημα τῶν ἄστρων.

Evelyn De Morgan, Η Νύχτα και ο Ύπνος. 1878.

Simeon Solomon, Η Νύχτα. 1890. Ιδιωτική Συλλογή.

Simeon Solomon, Το Φεγγάρι και ο Ύπνος. 1894. Tate Britain.

Edward Burne Jones, Νύχτα. 1870. Harvard Art Museums.

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2019

Ο Χειμώνας Περίλαμπρος: Ένα ποίημα του Τάκη Βαρβιτσιώτη και πίνακες ζωγραφικής του Pekka Halonen

O Xειμώνας στην ποίηση και τη ζωγραφική. Ο Χειμώνας Περίλαμπρος

  Χωρίς αμφιβολία, βρισκόμαστε στην καρδιά του Χειμώνα. Για ακόμη μια χρονιά έφθασε "περίλαμπρος", όπως τον χαρακτηρίζει ένας ποιητής της Θεσσαλονίκης, ο Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916-2011), κύριος εκπρόσωπος του σύγχρονου ελληνικού λυρισμού.  
Ας διαβάσουμε, λοιπόν, το ποίημα του Τάκη Βαρβιτσιώτη για τον "Περίλαμπρο Χειμώνα" και ας δούμε πίνακες του Φινλανδού ζωγράφου Pekka Halonen (1865-1933) με χιονισμένα τοπία από τον "Περίλαμπρο Χειμώνα" της χώρας του.

Pekka Halonen (1865-1933),  Καλυμμένα με χιόνια νεαρά πεύκα. 1899.

Pekka Halonen, Μια ημέρα του Χειμώνα. 1909.

Pekka Halonen, Mια μέρα του Χειμώνα. 1930.

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Ο χειμώνας περίλαμπρος

Ο χειμώνας περίλαμπρος
Απλώνεται εδώ χάμου
Σαν ένα σώμα που ξεχειλίζει από άστρα
Σα μια λάμπα που φωτίζει
Ολοσκότεινους δρόμους όπου γυαλίζουν
Αποτυπώματα παγωμένα

Pekka Halonen, Χειμωνιάτικο τοπίο. 1900.

Pekka Halonen, Χειμωνιάτικο τοπίο. 1919.


Pekka Halonen,  Χειμωνιάτικη θέα από το Outokumpu. 1924.

Pekka Halonen (1865-1933), Κόκκινα σπίτια.

Όλα κρυστάλλινα λαμποκοπούν
Όλα περίτρομα φτερουγίζουν
Κι απομένει πάνω στους ώμους μας
Ένας μανδύας από χιόνι
Κι απομένει πάνω στα χείλη μας
Μια λάμψη φιλντισένια

Από τη συλλογή Όμως το χιόνι πάντα μένει (2002)

Pekka Halonen, Χειμωνιάτικο μοτίβο. 1920.

Pekka Halonen,  Χειμώνας στο Kinahmi. 1923.

Pekka Halonen, Δάσος καλυμένο με χιόνι. 1926.

https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=5608.0?topic=5608.0
https://en.wikipedia.org/wiki/Pekka_Halonen
http://www.artnet.com/artists/pekka-halonen/
https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=5608.msg109692#msg109692

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019

Rudolf Koivu, Χιονισμένα τοπία. Χριστουγεννιάτικες κάρτες

Εικόνες με χιονισμένα τοπία του Φινλανδού Rudolf Koivu

Χιονίζει αυτές τις πρώτες μέρες του νέου έτους και καθώς το χιόνι, που πάντα τέτοια εποχή προσδοκώ με αδημονία όπως τα παιδιά, αρχίζει να καλύπτει κάθε φαινομενικά άσχημο, θυμήθηκα κάποιες εικόνες με χιονισμένα τοπία του διακεκριμένου Φινλανδού ζωγράφου και εικονογράφου Rudolf Koivu (1890-1946).  Εικόνες που μου θυμίζουν παραμύθια της παιδικής μας ηλικίας. Τότε που πίστευα ότι το χιόνι ήταν κάτι μαγικό...ήταν σαν την άχνη ζάχαρη των γλυκών, μόνο που δεν είχε γεύση, ήταν όμως τόσο όμορφο... 

Rudolf Koivu (1890-1946), Η πριγκίπισσα στο μεγάλο δάσος. 1935-1936.

Ο Rudolf Koivu εικονογράφησε πολλά παραμύθια και ιστορίες για παιδιά.  Νεράιδες και βασιλοπούλες σε χιονισμένα δάση, παιδάκια που παίζουν στο χιόνι, που περπατούν σε χιονισμένα νυχτερινά τοπία και κοιτάζουν τα αστέρια στον ουρανό είναι κάποια από τα θέματά του. Οι εικόνες του αγαπήθηκαν και αγαπιώνται από μικρούς και μεγάλους στις Σκανδιναβικές χώρες και πολλές από αυτές έγιναν χριστουγεννιάτικες και πρωτοχρονιάτικες κάρτες.




Rudolf Koivu (1890-1946), Aγόρι με σκιουράκι στα χιόνια.

Rudolf Koivu (1890-1946), Μία νεράιδα του χιονιού μπροστά σ' ένα αγοράκι μέσα στο χιονισμένο δάσος.

Rudolf Koivu (1890-1946), Ένα κοριτσάκι κοιτάζει το χιονισμένο τοπίο.

Rudolf Koivu (1890-1946), Πατινάζ στον πάγο.

Rudolf Koivu (1890-1946), Παιδιά πετάνε χιονόμπαλες στα όρνεα.

Rudolf Koivu (1890-1946), ένα κοριτσάκι μπροστά σε βιτρίνα παιχνιδιών βλέπει μία κούκλα.

Rudolf Koivu (1890-1946), Παιδιά στο χιονισμένο δάσος τη νύχτα των Χριστουγέννων.

Rudolf Koivu (1890-1946), Παιδιά με χιονάνθρωπο.

 Rudolf Koivu (1890-1946), Η βασίλισσα του χιονιού.

 Rudolf Koivu(1890-1946) , Ένα αγόρι στο χιονισμένο δάσος μια νύχτα του Χειμώνα κοιτάζει τα αστέρια.

Rudolf Koivu (1890-1946), Ένα αγοράκι κοιτάζει από το παράθυρο τα αστέρια μια νύχτα του Χειμώνα.

Rudolf Koivu (1890-1946), Νυχτερινή Πτήση πάνω από τη χιονισμένη πόλη.


Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

Πρωτοχρονιάτικες παλιές κάρτες

Παλιές Πρωτοχρονιάτικες Κάρτες για Καλή Χρονιά!

Πριν εκατό δέκα χρόνια περίπου κάποιοι ευχήθηκαν ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ ΝΕΟ ΈΤΟΣ με τις παρακάτω κάρτες. Είναι μία επιλογή από τις ψηφιοποιημένες συλλογές της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Νέας Υόρκης (βλ. https://digitalcollections.nypl.org/search/index?utf8=%E2%9C%93&keywords=New+Year+postcards#/?scroll=12)

Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος! Ευχές με χιονισμένο τοπίο και μωβ πανσεδάκια. Πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.


Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος! Ευχές από ένα ερωτευμένο ζευγάρι μπροστά σε μανιτάρι. 1907. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος! 1908. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος!1909. Ευχές από μία γατούλα που περιβάλλεται από παπαρούνες. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

 Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος! Ευχές από μία νεράιδα. 1911. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

Ένα χαρούμενο Νέο Έτος να είναι δικό σας! 1909. Ευχές από μία κομψή νεαρή γυναίκα. Δημόσια Βιβλιοθήκη Νέας Υόρκης.

Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος!. 1909.  Ευχές από ένα πιερότο μπροστά σε χιονάνθρωπο. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος. 1908. Ευχές από ένα ζευγάρι μέσα σε σπορ αυτοκίνητο. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.

Ένα Ευτυχισμένο Νέο Έτος! 1908. Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης.