Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Το Καλοκαίρι στη ζωγραφική: Καλοκαιρινοί πίνακες του W. Merrit Chase

Στην παραλία: καλοκαιρινοί πίνακες του W. Merrit Chase


   Στις αρχές του 1891 ο γνωστός Αμερικανός ιμπρεσιονιστής ζωγράφος W. Merrit Chase (1849-1916) δίδαξε θερινά μαθήματα τέχνης στο παραλιακό θέρετρο Shinnecock του Long Island. Από την επόμενη χρονιά (1892) ο ζωγράφος άρχισε να περνάει το καλοκαίρι, μαζί με την οικογένειά του, στην εξοχική του κατοικία στην παραλία του Shinnecock. Εκεί κάθε καλοκαίρι ως το 1902 παρέδιδε υπαίθρια μαθήματα ζωγραφικής για εκατοντάδες μαθητές και θαυμαστές του έργου του. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890 ο Chase ζωγράφισε πολλές καλοκαιρινές σκηνές από τις παραλίες του κοσμοπολίτικου Long Island. Οι  παρακάτω πίνακες είναι χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της καλοκαιρινής καλλιτεχνικής παραγωγής του Chase και αντιπροσωπευτικά έργα του αμερικανικού ιμπρεσιονισμού που τότε γίνονταν ανάρπαστα από τους εύπορους Αμερικανούς φιλότεχνους και σήμερα κοσμούν ιδιωτικές συλλογές και πινακοθήκες.

W. Merrit Chase, Στην παραλία. 1892. Metropolitan Museum of Art. N. York.

   Χρωματιστές ομπρέλλες στην παραλία, ζευγάρια ξαπλωμένα νωχελικά στην αμμουδιά, γυναικείες μορφές, ντυμένες με αέρινα δροσερά λευκά φορέματα, παιδάκια που παίζουν   αμέριμνα και χτίζουν πύργους στην άμμο, λευκά σύννεφα διάσπαρτα στο γαλάζιο ουρανό, λευκά κύματα στη γαλάζια θάλασσα... Ώρες και ημέρες ραστώνης, γλυκιάς απραξίας και αδράνειας,  ηρεμίας και γαλήνης... Περίπατοι στην εξοχή και την παραλία, ονειροπολήσεις, σιωπές και συζητήσεις υπό τον  ήχο του φλοίσβου της θάλασσας ...Ώρες και ημέρες σε μία εποχή που ο χρόνος κυλούσε αργά...

W. Merrit Chase,  Ώρες απραξίας. 1894. Amon Carter Museum of American Art.

W. Merrit Chase, Μια ηλιόλουστη ημέρα στην παραλία του Shinnecock. Aχρονολόγητο.

W. Merrit Chase, Κοντά στην παραλία του Shinnecock. 1895. Toledo Museum of Art-USA.

W. Merrit Chase, Στην παραλία του Shinnecock. 1895. Ιδιωτική Συλλογή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου