Άννα Αγγελοπούλου: Γυναίκες που παίζουν μουσική. Πίνακες του J. White Alexander

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Γυναίκες που παίζουν μουσική. Πίνακες του J. White Alexander

Γυναίκες με μουσικά όργανα. Πίνακες του J. White Alexander

Ο Αμερικανός ζωγράφος John White Alexander (1856-1915) έχει ζωγραφίσει ένα μεγάλο αριθμό έργων που απεικονίζουν εξαιρετικές προσωπογραφίες γυναικών της μεγαλοαστικής τάξης σε διάφορες, προφανώς, "στημένες" στάσεις για το βλέμμα των μελλοντικών θεατών τους και τη διατήρηση της εφήμερης νεότητας και ομορφιάς τους.

Βλ. http://annagelopoulou.blogspot.gr/2013/09/john-white-alexander_23.html

και http://annagelopoulou.blogspot.gr/2013/09/john-white-alexander.html

Σε κάποια από τα έργα του απεικονίζει κομψές γυναικείες μορφές να παίζουν και να ακούν μουσική. Άλλωστε, η μουσική ήταν μια "ευγενής" συνήθεια και απασχόληση για τις κυρίες της υψηλής κοινωνίας. Ιδού, λοιπόν, μια επιλογή από τις μουσικές ιδιωτικές στιγμές των γυναικών του J. White Alexander.

Στον παρακάτω πίνακα δύο γυναίκες απολαμβάνουν τη μουσική ξαπλωμένες αναπαυτικά στον καναπέ. Η μία παίζει κιθάρα και η άλλη, έχοντας ακουμπήσει σ᾽ένα μαξιλάρι ακούει τη μελωδία... Φορούν υπέροχα φορέματα, ενώ η αρμονία των χρωμάτων στην ενδυμασία των γυναικών και στο ύφασμα του καναπέ είναι εμφανής. Η ονειρική ατμόσφαιρα του έργου γοητεύει. Η πραγματικότητα συνυφαίνεται με το όνειρο.

J. White Alexander, Ένα πάνελ για μουσική. 1894. Detroit Institute of Art. (Ινστιτούτο Τέχνης του Ντητρόιτ).

Ατμόσφαιρα ονείρου χαρακτηρίζει και τον παρακάτω πίνακα. Αχνές αποχρώσεις που δημιουργούν την αίσθηση του απόλυτου ημίφωτος στο δωμάτιο. Ο χώρος και τα έπιπλα μοιάζουν να εξαϋλώνονται... Μια γυναίκα καθισμένη στο πιάνο παίζει μουσική. Πίσω αριστερά διακρίνεται μια καθισμένη ανδρική μορφή να την ακούει. Υπέροχη η αντανάκλαση του φωτός στο πάτωμα.

J. White Alexander, Στο πιάνο. 1894. Ιδιωτική Συλλογή.

Ποιητικότητα και ονειρική ατμόσφαιρα χαρακτηρίζουν και τον παρακάτω πίνακα που τον αγαπώ πολύ. Η κοπέλα παίζει με αισθησιασμό τσέλο, ενώ μια ακτίνα του ήλιου φωτίζει το χέρι και το λαιμό της. Ο φωτισμός ενισχύεται και από την απόχρωση του εντυπωσιακού φορέματος. Ένας υπέροχος πίνακας!