Edward Burne Jones, Το τραγούδι του Έρωτα
"To τραγούδι του Έρωτα" είναι η ονομασία του υπέροχου πίνακα του Προραφαηλίτη Βρετανού ζωγράφου Edward Burne Jones (1833-1898). Αποδίδεται εικαστικά η ποίηση και η μουσική του Έρωτα. Ένας ιππότης ακούει μία νεαρή κοπέλα να παίζει μουσική και να τραγουδά. Πίσω από το μουσικό όργανο διακρίνεται μία φιγούρα που πρέπει να είναι η συμβολική απεικόνιση του Έρωτα.
Υποστηρίζεται ότι η σκηνή είναι εμπνευσμένη από το ρεφραίν μίας Γαλλικής μεσαιωνικής μπαλάντας από τη Βρετάνη. "Αλίμονο, γνωρίζω ένα τραγούδι του έρωτα, λυπημένο ή χαρούμενο, εναλλάσσεται".
Ο Burne Jones ζωγράφισε τη σκηνή σε δύο παραλλαγές. Αίσθηση ονείρου, ποιητικότητα και λυρισμός χαρακτηρίζουν και τις δύο απεικονίσεις.
Edward Burne Jones, Το τραγούδι του Έρωτα. 1864. Μουσείο Καλών Τεχνών. Βοστόνη (Museum of Fine Arts. Boston).
Η σκηνή διαδραματίζεται σ' ένα ειδυλλιακό περιβάλλον υπό το ημίφως του σούρουπου. Οι τρεις φιγούρες βρίσκονται στην εξοχή, κάθονται στο γρασίδι ανάμεσα σε λουλούδια, ενώ πίσω τους διαγράφονται αχνά τα μεσαιωνικά τείχη μίας πολιτείας. Το μεσαιωνικό θέμα, η γλυκύτητα των μορφών και τα απαλά χρώματα που θυμίζουν εικόνες της πρώιμης αναγεννησιακής φάσης, αποτελούν χαρακτηριστικά του κινήματος των Προραφαηλιτών ζωγράφων.
Edward Burne Jones, Το τραγούδι του Έρωτα. 1868-1877. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Νέα Υόρκη (Metropolitan Museum of Art. New York).
Πρόκειται για την εικόνα μίας "Μεσαιωνικής Ουτοπίας". Οι τρεις μορφές βρίσκονται σε κατάσταση έκστασης, απομονωμένοι στο δικό τους ονειρικό κόσμο.
ΕΝΥΠΝΙΟΣ ΕΡΩΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι όπως είσαι, όνειρο.
Έτσι όπως είσαι, ανάλαφρο σκίρτημα αύρας
ήχος φλογέρας που έρχεται απ' το μαγεμένο δάσος
Έτσι μείνε κοντά μου.
Πρόσωπο αγγισμένο από έναν μάγο Έρωτα.
Σώμα πολιορκημένο απ' τον αχαλίνωτο πόθο.
Μείνε κοντά μου όσο γίνεται περισσότερο.
Κι ας μη με ξυπνήσουν οι ώρες.
Έστω πουλιού γλυκό κελάηδισμα
ας μη με βγάλει απ' την αγκάλη σου.
Μα έτσι, πλημμυρισμένος απ' αυτή την άχρονη ηδονή
από τον έναν, στον άλλον ύπνο ας περάσω, τον βαθύτερο.
Θανάσης Κωσταβάρας -Οι μεταμορφώσεις των κήπων
Ευχαριστώ Rosa για το υπέροχο ποίημα του Θανάση Κωσταβάρα.
ΑπάντησηΔιαγραφή