Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Οι Απόκριες στη ζωγραφική. Πίνακες του Raimundo de Madrazo y Garreta

Raimundo de Madrazo y Garreta 

  Στο πνεύμα των μεταμφιέσεων της Αποκριάς είναι οι παρακάτω πίνακες του Ισπανικής καταγωγής ζωγράφου Raimundo de Madrazo y Garreta (Ρώμη 1841-Βερσαλίες1920), που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στη Γαλλία. Τα έργα του εκφράζουν την ανέμελη ζωή των εύπορων κοινωνικών στρωμάτων της λεγόμενης Belle Epoque (Ωραία Εποχή). Χοροί μεταμφιεσμένων, κομψές ελκυστικές γυναίκες με μάσκες που αποπνέουν μυστήριο, πολυτελείς τουαλέτες και κοσμήματα...

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Πηγαίνοντας στο χορό των μεταμφιεσμένων.

Ο Madrazo ανήκε σε οικογένεια ζωγράφων. Έγινε διάσημος για τα πορτρέτα του εύπορων ανδρών και γυναικών από τη Γαλλία, Βρετανία, Αμερική και Αργεντινή. Τα περισσότερα έργα του βρίσκονται σε Ιδιωτικές Συλλογές.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Προετοιμάζεται για το χορό.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Mετά το χορό των μεταμφιεσμένων. 1885. Ένα ζευγάρι έχει βγει από το νυχτερινό κέντρο...μία άμαξα περιμένει...


Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Γυναίκα με μάσκα.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Πιερροτίνα.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Έτοιμη για τον χορό.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Nεαρή κυρία με μάσκα και αψέντι.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920), Μετά τον χορό.

Raimundo de Madrazo y Garreta (1841-1920, Μεταμφιεσμένοι. 1875-78. Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης. Νέα Υόρκη. Είναι, ίσως, ο πιο γνωστός του πίνακας. Ένα ζευγάρι μεταμφιεσμένων φλερτάρει με φόντο μία ανθισμένη πέργκολα.

http://www.the-athenaeum.org/art/list.php?m=a&s=tu&aid=1560
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund26 Φεβρουαρίου 2017 στις 7:23 μ.μ.

    Οι Τελευταίοι (απόσπασμα)

    Αλήθεια, αν μπει κανείς, ξαφνικά, στο δωμάτιο θα μας
    περάσει για θεατρίνους- η Κλυταιμνήστρα, ο Πυλάδης.

    Εξάλλου μια σειρά από μάσκες κρέμονται στον τοίχο,
    μάσκες που τις χρησιμοποιήσαμε
    άλλοτε για ν’ αρέσουμε ή να ωφεληθούμε
    κι άλλοτε μονάχα από συνήθεια ή σαν την αυτόματη κίνηση
    που κάνει κανείς
    για να σωθείς από ΄να κίνδυνο-η μάσκα του ανδρείου,
    του κυνικού, του αλαζόνα ή του σεμνού.

    Όμως οι μάσκες κάποτε θα τελειώσουν, σαν τα τραγούδια
    και τις γιορτές,
    και τότε θα φανεί αυτό το ανύπαρχτο πρόσωπο που υπήρ-
    ξαμε.

    Τάσος Λειβαδίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου26 Φεβρουαρίου 2017 στις 10:58 μ.μ.

    Ω ναι! Έτσι είναι!... Όμως οι μάσκες κάποτε θα τελειώσουν, σαν τα τραγούδια
    και τις γιορτές, και τότε θα φανεί αυτό το ανύπαρχτο πρόσωπο που υπήρ-
    ξαμε...
    Τελείωσαν, επιτέλους, τα "αποκριάτικα μασκαρέματα", οι χοροί και τα τραγούδια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)