Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 23 Μαΐου 2017

Ποιήματα για το γιασεμί και πίνακες του Albert Joseph Moore

Γιασεμί

Albert Moore, Κοπέλα που κοιμάται. 1875. Πινακοθήκη Tate. Λονδίνο.


Όνειρα κι όνειρα ήρθανε
Σαν γενέθλια γιασεμιών
Νύχτες και νύχτες στις λευκές 
Αϋπνίες των κύκνων
Οδυσσέας Ελύτης, Επτά Νυχτερινά Επτάστιχα. Προσανατολισμοί.

Κοιμήθηκα κοιμήθηκα
στου γιασεμιού την ευωδιά 
στην ερημιά του φεγγαριού
στο κυματάκι του γιαλού
Οδυσσέας Ελύτης, από το ποίημα "To τριζόνι"

Albert Joseph Moore, Γιασεμί. 1893. Ιδιωτική Συλλογή.

Είτε βραδιάζει. 
είτε φέγγει,
μένει λευκό 
το γιασεμί.
Γιώργος Σεφέρης, Από το Ημερολόγιο Καταστρώματος Β᾽

Albert Joseph Moore (1841-1893), Γυναίκες που ονειρεύονται. Γύρω στα 1882. Μουσεία του Birmingham.

O Albert Joseph Moore (1841-1893) είναι Βρετανός ζωγράφος που αρχικά επηρεάστηκε από τους Προραφαηλίτες. Στη συνέχεια, όμως, έκανε στροφή προς τον Ακαδημαϊσμό και τον κλασικισμό υπό την επιρροή των "Ελγίνειων" Μαρμάρων.


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund23 Μαΐου 2017 στις 12:03 μ.μ.

    Ήδη κατοχυρώσατε τα πολύ γνωστά, πλην υπέροχα, ολιγόστιχα ποιήματα για το λεπτό άρωμα του γιασεμιού. Συνεχίζω στο ίδιο πνεύμα.

    *

    1. [...]
    Πέρασαν πάνω από είκοσι αιώνες
    που ονειρεύομαι γιασεμί.
    Τα μαλλιά μου μύρισαν γιασεμί,
    η ζωή μου είχε πάρει κάτι
    από το λεπτό άρωμά του.
    Τα ρούχα μου μύρισαν γιασεμί,
    η ζωή μου είχε πάρει κάτι
    από το λεπτό άρωμά του[...]

    ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ


    2.
    Στη μαύρη νύχτα
    ζωγραφίζω γιασεμιά
    να ξημερώσει

    Δ.Ι. Αντωνίου



    3. Γιασεμί

    Του μύριζε γιασεμί
    κι όταν γιασεμί
    δεν υπήρχε. Έτσι έζησε.

    ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΤΙ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ



    4. Ομολογία

    Τα βράδια που μονάχα
    το λευκό του γιασεμιού
    μας τραγουδούσε
    με μύησες στις σιωπές σου

    Και τις λάτρεψα.

    Εύα Νεοκλέους, «Σημάδια για το δρόμο», Ακτίς 2016

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αννα Αγγελοπούλου24 Μαΐου 2017 στις 8:15 π.μ.

    Υπέροχα, όπως πάντα. Του Αντωνίου είναι από τα αγαπημένα μου. Του Θεοδωράκη δεν το ήξερα...Καλή μας μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)