Άννα Αγγελοπούλου: Μυρτιώτισσα, Στον έφηβο του Μαραθώνα

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Μυρτιώτισσα, Στον έφηβο του Μαραθώνα

Μυρτιώτισσα, Στον έφηβο του Μαραθώνα

Στον Έφηβο του Μαραθώνα φέρει ως τίτλο ένα ποίημα της Μυρτιώτισσας, το οποίο είναι εμπνευσμένο από το γνωστό άγαλμα της κλασσικής εποχής που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας. Προέρχεται από την ποιητική συλλογή Δώρα της αγάπης.

Απ' του βυθού τα μυστικά παλάτια,

μια μέρα που τα κύματα βογκούσαν,

φτωχού ψαρά σε πήραν τα πλεμάτια,

και ξέφυγες απ΄τα κρυφά παλάτια,

ενώ οι σειρήνες γύρω σου θρηνούσαν.

Μες στο νερό τόσες χιλιάδες χρόνια,

δεν έχασες την παιδική σου χάρη,

η ομορφιά σου πάναγνη κι αιώνια,

απάνου απ' τις χιλιάδες τόσα χρόνια,

πρόβαλε σαν τ' Αυγούστου το φεγγάρι!

Το ελληνικό το φως σε χαιρετάει,

το χώμα, τα βουνά σ' αναγνωρίζουν,

τ' αγέρι χάδια γύρω σου σκορπάει,

κι ενώ το γλυκό φως σε χαιρετάει,

όλο θαρρείς μπροστά σου γονατίζουν.

Κι εσύ πό' χες κλεισμένο στην ψυχή σου

σα φυλαχτό, της Αττικής το θάμα,

λαχτάρησες στ' αντίκρισμα της γης σου,

κι ανοίχτηκες σα λούλουδο η ψυχή σου

να πιει τ' αγέρι και το φως αντάμα!

Γλυκό παιδί! κάτι σου λείπει ωστόσο

για νά' ναι πλέριο τ' αναγάλλιασμά σου.

Ω! να μπορούσα εγώ να σου το δώσω

τ' αγαπητό παιχνίδι σου, που τόσο

νοσταλγικά τ' αποζητά η ματιά σου!

Ο Έφηβος του Μαραθώνα. Γύρω στα 340-330 π.Χ. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών.

Είναι το χάλκινο άγαλμα έφηβου αθλητή που βρέθηκε το 1925 στη θαλάσσια περιοχή του Μαραθώνα. Θεωρείται από τα αριστουργήματα της γλυπτικής της ύστερης κλασικής περιόδου και ανήκει στη σχολή του Πραξιτέλη. Παριστάνει έναν έφηβο νικητή σε κάποιον αγώνα, όπως υποδηλώνει η ταινία στην κεφαλή του. Στο δεξί σηκωμένο χέρι του κρατούσε κάποιο αντικείμενο που έχει χαθεί. Άγνωστο είναι επίσης και το αντικείμενο που κρατούσε στο αριστερό του χέρι, προς το οποίο στρέφει την κεφαλή και φαίνεται ότι προσηλώνει το βλέμμα του.

H ποιήτρια Μυρτιώτισσα στο "Όνειρο εαρινής πρωίας" του Ντ' Αννούντσιο, σε σκηνοθεσία Χρηστομάνου στο Δημοτικό Θέατρο.

Βλ. Άπαντα Μυρτιώτισσας, πρόλογος Τάσου Αθανασιάδη-εισαγωγή Αντρέα Καραντώνη, εκδόσεις Alvin Redman Hellas, Αθήνα 1965, σ. 124

http://www.namuseum.gr/collections/sculpture/classical/classic19-gr.html