Η αγάπη στην ποίηση: Ποιήματα του Μανόλη Αναγνωστάκη για την αγάπη

Μανόλης Αναγνωστάκης, Πέντε μικρά θέματα

Ι

Μες στην κλειστή μοναξιά μου

Έσφιξα τη ζεστή παιδική σου άγνοια

Στην αγνή παρουσία σου καθρέφτισα τη χαμένη

ψυχή μου.

Εμείς αγαπήσαμε. Εμείς

Προσευχόμαστε πάντοτε. Εμείς

Μοιραστήκαμε το ψωμί και το κόπο μας

Κι εγώ μέσα σε σένα και σ᾽όλους.

ΙΙ

Ίσκιοι βουβοί αραγμένοι στη σκάλα

Μάτια θολά που κράτησαν εικόνες θαλασσινές

Κύματα με τη γλυκιάν αγωνία στην κάτασπρη ράχη

Γυμνός κυλίστηκα μέσα στην άμμο μα δεν υποτά-

χτηκα

Και δεν αγάπησα μόνον εσένα που τόσο με κρά-

τησες

Όπως αγάπησα τα ναυαγισμένα καράβια με τα

τραγικά ονόματα

Τους μακρινούς φάρους, τα φώτα ενός απίθανου

ορίζοντα

Τις νύχτες που γύρευα μόνος να βρω το χαμένο

εαυτό μου

Τις νύχτες που μόνος γυρνούσα χωρίς κανείς να

με νιώσει

Τις νύχτες που σκότωσα μέσα μου κάθε παλιά μου

αυταπάτη.

Edv. Munch, Οι μοναχικοί. 1899. Munch Museum. Όσλο.

ΙΙΙ

Δρόμοι παλιοὶ ποὺ ἀγάπησα καὶ μίσησα ἀτέλειωτα


Kάτω ἀπ᾿ τοὺς ἴσκιους τῶν σπιτιῶν νὰ περπατῶ


Nύχτες τῶν γυρισμῶν ἀναπότρεπτες κι ἡ πόλη 

νεκρὴ


Τὴν ἀσήμαντη παρουσία μου βρίσκω σὲ κάθε γωνιὰ


Kᾶμε νὰ σ᾿ ἀνταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο τοῦ 

πόθου μου 

Κι ἐγὼ ξεχασμένος κι ἀτίθασος νὰ περπατῶ
 κρα-

τώντας 

Aκόμα μία σπίθα τρεμόσβηστη στὶς ὑγρές μου πα-

λάμες


(Καὶ προχωροῦσα μέσα στὴ νύχτα χωρὶς 

Nὰ γνωρίζω κανένα κι οὔτε 

Kανένας κι οὔτε κανένας μὲ γνώριζε).

IV

Κάτω απ᾽τα ρούχα μου δε χτυπά πια η παιδική

μου καρδιά

Λησμόνησα την αγάπη πού᾽ναι μόνο αγάπη

Μερόνυχτα να τριγυρνώ χωρίς να σε βρίσκω μπρο-

στά μου

Ορίζοντα λευκέ της αστραπής και του ονείρου

Ένιωσα το στήθος μου να σπάζει στη φυγή σου

Ψυχή της αγάπης μου αλήτισσα

Λεπίδι του πόθου μου αδυσώπητο

Νικήτρα μονάχη της σκέψης μου.

V

Xαρά, Χαρά, ζεστή αγαπημένη

Τραγούδι αστείρευτο σε χείλια χιμαιρικά

Στα γυμνά μου μπράτσα το είδωλό σου συντρίβω

Χαρά μακρινή, σαν τη θάλασσα ατέλειωτη

Κουρέλι ακριβό της πικρής αναζήτησης

Άσε να φτύσω το φαρμάκι της ψεύτρας σου ύπαρξης

Άσε να οραματιστώ τις νεκρές αναμνήσεις μου

(Ανελέητο κύμα της νιότης μου).

Ω ψυχή την αγωνία ερωτευμένη!

Από τη συλλογή Εποχές

Edv. Munch, Ζευγάρι στην παραλία. 1906-1907. Νέα Εθνική Πινακοθήκη. Βερολίνο.

Βλ. Μ. Αναγνωστάκης, Ποιήματα 1941-1971, εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2000, σσ. 26-30.
http://www.edvardmunch.org/edvard-munch-paintings.jsp
http://www.googleartproject.com/collection/the-munch-museum-oslo/artwork/two-people-the-lonely-ones-edvard-munch/523028/