Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Πρωινό σε καφενείο: ένα ποίημα του Μιχάλη Γκανά και ένας πίνακας του Edward Hopper

Πρωινό με ένα ποίημα του Μιχάλη Γκανά και έναν πίνακα του Edw. Hopper

  Είναι ένα ηλιόλουστο πρωινό. Σκέφτομαι το ολιγόστιχο με ολιγοσύλλαβους στίχους ποίημα του Μιχάλη Γκανά και θυμάμαι έναν πίνακα του Αμερικανού Edward Hopper που θα ήθελα να δω από κοντά. Μία φευγαλέα στιγμή σ᾽ένα καφενείο όπου η πραγματικότητα συνυφαίνεται με το όνειρο. Άραγε, πόσες "κρυφές" ιστορίες αφηγούνται το ποίημα και ο πίνακας;

Μιχάλης Γκανάς, Πρωινό σε καφενείο της οδού Σόλωνος

Τα τασάκια
τα πιατάκια
τα φλιτζάνια
αναλήφθηκαν
τα πήρε η άχνα του καφέ.
Σωριάστηκαν με πάταγο
στον ουρανό.

Edward Hopper, Λιακάδα στην καφετέρια. 1958. Yale University.

 Για το ποίημα, βλ. Μιχάλης Γκανάς, Τα μικρά, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2000, σ. 45.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου