James Tissot, μια περαστική καταιγίδα
Πολλές καταιγίδες επεφύλασσαν οι πρώτες ημέρες του Ιουνίου. Ευτυχώς, είναι μάλλον περαστικές. Πιστεύω, δηλαδή, ότι είναι "περαστικές". Ιδού, λοιπόν, και ένας πίνακας του Γάλλου ζωγράφου James Tissot με θέμα μία "περαστική καταιγίδα".
Ο Tissot συνήθιζε να ζωγραφίζει σκηνές με φόντο παράθυρα. Έτσι, στην κύρια σκηνή εγκιβωτίζει την εικόνα που φαίνεται από το παράθυρο. Στο παρακάτω έργο ο ζωγράφος "παίζει" με τη φυσική κατάσταση που απεικονίζεται στο τοπίο του εξωτερικού χώρου και την ψυχική κατάσταση των προσώπων του εσωτερικού χώρου. Σε πρώτο πλάνο μία νεαρή γυναίκα βρίσκεται ξαπλωμένη στον καναπέ και έχει γυρίσει την πλάτη της στον άνδρα που στέκεται στη βεράντα και κοιτάζει μέσα στο δωμάτιο από το παράθυρο. Προφανώς, είναι δύο ερωτευμένοι που έχουν μαλώσει. Η κοπέλα φαίνεται αναστατωμένη και τον κρατά επιδεικτικά σε απόσταση. Τα παράθυρα και η ανοιχτή μπαλκονόπορτα του δωματίου, που βρίσκονται πίσω από την κοπέλα, έχουν θέα στο λιμάνι με τα ιστιοφόρα. Στο βάθος διακρίνουμε συννεφιασμένο τον ουρανό…Ο φωτισμός του τοπίου δείχνει πως έρχεται καταιγίδα...
J. Tissot, Μια Περαστική καταιγίδα. 1876. Beaverbrook Art Gallery (New Brunswick, Canada).
Ένας υπέροχος πίνακας με πραγματικά ατμοσφαιρικό φωτισμό τόσο στον εσωτερικό όσο και τον εξωτερικό χώρο. Πρόκειται για ένα δωμάτιο με ονειρική θέα στο λιμάνι. Η καταιγίδα της φύσης συνδυάζεται με την "καταιγίδα" της σχέσης του ζευγαριού. Όπως στη φύση έτσι και στη σχέση των δύο νέων, η καταιγίδα είναι περαστική. Ή μήπως δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου