Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Τάσος Λειβαδίτης και Rosa Schweninger, Η Γέννηση του Χριστού

Η Γέννηση του Χριστού

Γιορτάσαμε για ακόμη μία χρονιά τη Γέννηση του Χριστού... Γιορτάσαμε με φώτα,  δώρα και ευχές... Μας κούρασαν τα τόσα στολίδια...  Για αυτό, αναζήτησα μία απλή, σεμνή εικόνα για τη Γέννηση του Χριστού. Μία γλυκύτατη σκηνή με τον φωτεινό Νεογέννητο Χριστό και τη μητέρα του. Στο ημίφως διακρίνεται η ταπεινή φιγούρα του Ιωσήφ. Η Rosa Schweninger (1849-1918) είναι Αυστριακή ζωγράφος.

Rosa Schweninger (1849-1918), H Γέννηση του Χριστού. 

Τάσος Λειβαδίτης, Η Γέννηση

«Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.» 
Τάσος Λειβαδίτης,   Ο αδελφός Ιησούς  (απόσπασμα)
Τάσος Λειβαδίτης, Ποιήματα, τόμος 3, Κέδρος, Αθήνα 2003 (6η έκδοση).


2 σχόλια:

  1. «Η ΘΕΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ»

    «Δεν έχει σημασία τι ήταν γύρω τους και δεν έχει σημασία
    περί τίνος ουρλιαζ’ η χιονοθύελλα με μανία,
    ή ότι ένιωθαν στριμωγμένοι στο κονάκι του βοσκού
    κι ότι γωνιά στον κόσμο γι’ αυτούς δεν υπήρχε αλλού.

    Πρώτα – πρώτα ήσαν όλοι μαζί. Δεύτερο
    ήσαν τρεις, το σπουδαιότερο,
    και ό,τι κι αν γινόταν, μαγειρευόταν, χαριζόταν
    στο εξής, τουλάχιστον στα τρία θα μοιραζόταν.

    Ο παγωμένος ουρανός πάνω απ’ το δικό τους καταυλισμό
    με τη συνήθεια που ’χει το μεγάλο να γέρνει πάνω στο μικρό
    έλαμπ’ έν’ αστέρι και που να πάει τώρα πια
    παρά στου βρέφους τη ματιά.

    Η φωτιά σιγόκαιγε. Το κούτσουρο τελείωνε κι αυτό·
    όλοι κοιμόντουσαν. Το άστρο ξεχώριζε, ήταν διαφορετικό,
    πιο δυνατό απ’ την πυρά, είχε μια ικανότητα μοναδική
    να μπερδεύει την παρουσία τη μακρινή με την κοντινή.»

    Joseph Brodsky, Τα ποιήματα της θείας γέννησης, μτφρ. Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Καστανιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή