Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Παλιές πασχαλινές κάρτες από τη Ρωσία

Παλιές Ρωσικές Πασχαλινές κάρτες

    Επέλεξα και σας παρουσιάζω μία σειρά από παλιές ρωσικές πασχαλινές κάρτες της προεπαναστατικής περιόδου (πριν από το 1917), των αρχών του 20ού αιώνα. Συνηθισμένη θεματολογία αυτών των καρτών είναι οι εικόνες από τη ρωσική ύπαιθρο με παιδάκια ντυμένα με ρωσικές λαϊκές ενδυμασίες και κόκκινα αυγά.

Χριστός Ανέστη! Παιδάκια από τη ρωσική ύπαιθρο  παίζουν με κόκκινα αυγά.

Ένα κοριτσάκι με λαϊκή ενδυμασία εύχεται Χριστός Ανέστη κρατώντας ένα δίσκο με κόκκινα αυγά.

Παιδάκια της ρωσικής υπαίθρου κάθονται γύρω από το πασχαλινό τραπέζι.

Ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι παίζουν μ' ένα τεράστιο κόκκινο αυγό με φόντο τα ρωσικά σιταροχώραφα.

   Συνηθισμένη επίσης θεματολογία αυτών των καρτών ήταν οι εικόνες με κομψές νεαρές γυναίκες ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων να ποζάρουν κρατώντας πασχαλινά αυγά και ανοιξιάτικα λουλούδια.

Ντυμένη με αιθέριο πράσινο φόρεμα κρατά ένα μεγάλο κόκκινο αυγό και ανθισμένα κλαδιά.

Χριστός Ανέστη από τη νεαρή κοπέλα μ' ένα τεράστιο αυγό και αμυγδαλιές.

Πασχαλινές ευχές από τη γλυκύτατη δεσποινίδα που κρατά ένα καλαθάκι με χρωματιστά αυγά, στο οποίο στέκονται και δύο πουλάκια.

Μία κοπέλα ντυμένη άγγελος κρατά λευκούς κρίνους, σύμβολο της αγνότητας.

Χριστός Ανέστη από τη μητέρα και το κοριτσάκι της. Λουλούδια, αρνάκια και πασχαλινά αυγά.

Μία λιτή πασχαλινή κάρτα. Μέσα από το σκαλισμένο αυγό αναδύονται άνθη.

Νύχτα της Ανάστασης στη ρωσική ύπαιθρο. Από την εκκλησία του χωριού βγαίνουν μικροί και μεγάλοι ντυμένοι με λαϊκές ενδυμασίες, κρατώντας τις λαμπάδες με το θείο φως.

Μία υπέροχη κάρτα! Έρωτας το Πάσχα! Ένα ζευγάρι κάθεται ανάμεσα σε ανοιξιάτικα αγριολούλουδα και ανθισμένα δέντρα στην εξοχή. Εκείνος την κοιτάζει με λατρεία και φαίνεται να εξομολογείται τον έρωτά του. Φορούν τις γιορτινές ενδυμασίες τους. Στο βάθος διακρίνονται οι χαρακτηριστικοί τρούλοι της ρωσικής εκκλησίας.

Χριστός Ανέστη στο πασχαλινό πλούσιο τραπέζι! Μια γυναίκα υποδέχεται έναν Ρώσο αξιωματικό.

Πασχαλινό ζευγάρι με αστικά ενδύματα ποζάρουν και εύχονται Χριστός Ανέστη. Κρατούν 
κόκκινο αυγό. Πίσω τους ανθισμένα κλαδιά.


Ο τελευταίος Τσάρος με την επίσημη στολή του εύχεται Χριστός Ανέστη.

Ο Τσάρος με στρατιωτική στολή προσφέρει κόκκινο αυγό σ' ένα φαντάρο. Εικόνα από ρωσικό στρατόπεδο.


3 σχόλια:

  1. ...Όταν ήμουν παιδί περίμενα το Πάσχα για να διακόψω απ’ το σχολείο. Έβαζα τα καλά μου. Αργότερα, για να διακόψω απ’ τη δουλειά. Τώρα το περιμένω για να διακόψω απ’ τη θρησκεία. Να διακόψω από το δόγμα, τον ορισμό, την a priori παραδοχή. Οι αλήθειες ζουν λίγο. Κυρίως, σε παιδικά σώματα. Σ’ αυτά μπορούν και αναπτύσσουν τις λογικές τους. Μεγαλώνοντας, χρειάζεσαι περισσότερο την προστασία που σου παρέχουν οι θεσμοί και λιγότερο την προστασία που σου προσφέρει η πίστη. Συχνάζεις στην κοινωνία, όχι στους ουρανούς. Πίστευε και μη ερεύνα. Αυτό είναι ένθεο; Ιερό;
    Ο Θεός είναι παντού. Και στον ουρανό. Τις νύχτες, όταν καμιά φορά τον χρειάζομαι, ανοίγω τα σύννεφα σαν ακορντεόν και τον βλέπω. Συζητάμε για λίγο, σε θερμό κλίμα. Έχει ασημί γένια και παιδικό χαμόγελο. Κάνει με το ξυλαράκι του κάτι γραντζουνιές που μοιάζουνε με αστέρια. Βάζω ένα στην τσέπη μου, υπάρχουν πολλά. Να προσέχεις, μου λέει. Με βάζει να το υποσχεθώ.
    Βρέχει, αλλά εγώ δεν βρέχομαι. Είναι κι αυτό ένα θαύμα. Απ’ τα ακαταχώριστα. Τα ιδιωτικά.

    Σταύρος Σταυρόπουλος, Ανθρώπων Πάσχα, απόσπασμα



    ΥΓ. Ευχές εκ βάθους καρδίας για τις μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές που συνοδεύονται από ένα υπέροχο κείμενο.

      Διαγραφή
  2. "-Iδού ο Νυμφίος έρχεται...
    Με νήμα ανεμοκλώστινο η αράχνη
    της έγνοιας πλέκει στην καρδιά μου δίχτυ
    σαν κάποιο Χέρι κρούσταλλο μου ψάχνει
    των σπλάχνων μου τα σπλάχνη..."
    καλό πάσχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή