H οικονομική κατάσταση της
Ελλάδας στην αυγή της ανεξαρτησίας-μία μαρτυρία
Είναι μία ιστορική πηγή-μαρτυρία που περιγράφει και σχολιάζει την οικονομική κατάσταση που βρισκόταν η μετεπαναστατική Ελλάδα στην αρχή της ανεξαρτησίας της. Χαρακτηρίζεται από το ρομαντικό τόνο και την αρχαιολατρεία του Φιλελληνισμού, απεικονίζει όμως και με ρεαλιστικό τρόπο την τότε κατάσταση του μικρού νεοσύστατου κράτους. Η πηγή βρίσκεται στο βιβλίο της Ιστορίας Θεωρητικής Κατεύθυνσης...και μου άρεσε να την προσεγγίζω με τους μαθητές μου και να συζητάμε το περιεχόμενό της.
"...Μαζί με τους ιστορικούς αυτής της περιόδου του πόνου, ας μεταφερθούμε στις
κορυφές των βουνών της Ελλάδας…ας στρέψουμε γύρω το βλέμμα μας…Τι
απελπισία!...Παντού ερείπια! Άμορφοι όγκοι και χαλάσματα που ακόμα καπνίζουν,
δακρυσμένες γυναίκες, οικογένειες χωρίς ψωμί! Μάταια αναζητούμε τις πόλεις,
ούτε χωριά δεν υπάρχουν! Στα πόδια του Παρθενώνα, κάτω από τα φωτοστέφανα του
ένδοξου ονόματος της Αθήνας, κείτονται καλύβες, μισές πέτρα, μισές ξύλο.
Μπροστά τους περνούν μονοπάτια, όχι δρόμοι, και αυτά ακόμα τα περάσματα
ακατάστατα και λασπωμένα! Κανένα σύγχρονο μνημείο! Ιερά μάρμαρα μόνο,
στοιχειωμένα από τις σκιές των παλαιών! Εδώ, φυτείες ξεραμένες, ξεριζωμένες,
πυρπολημένες. Εκεί αμπέλια και ελαιώνες κατεστραμμένοι. Κανένας δρόμος, καμμία
απόδειξη λειτουργίας μιας προηγούμενης διοίκησης! Όλα πρέπει να γίνουν από την
αρχή! Όλα πρέπει να αρχίσουν από το τίποτα! Και αυτά τα «όλα» πρέπει να γίνουν
από μια χούφτα ανθρώπους, τους λίγους που μπορεί να διευθύνουν, να διδάξουν, να
δημιουργήσουν το Έθνος! Tι
εργασία αντάξια γιγάντων! Και μερικοί θα ήθελαν να έχουν ήδη ολοκληρωθεί όλα
αυτά, να είναι τα πάντα στρωμένα, διαμορφωμένα! Πού και πότε έφθασαν λίγα μόλις
χρόνια στη Δύση για να πετύχει ένα τέτοιο θαύμα;..."
Από το βιβλίο, Pierre A. Moraitinis, La Grece telle qu’elle est, Paris, Athenes, Berlin,1877 (ανατύπωση Δ.Ν. Καραβίας, 1987), 7-8.
Τσέκολι Ραφαήλ, Ακρόπολη. 1853. Εθνική Πινακοθήκη. Αθήνα.
Βλ. http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=379&artwork_id=73836
Βλ. http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=379&artwork_id=73836
Πάμε πίσω λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στήν σκιάν ενός δένδρου ύπνον κειμένος
ανέπνεον βαθύν, μά μέ καρδίαν
περίλυπον, γιατί τήν ευτυχίαν
τής Ελλάδος στόν νούν μου είχα, καί σθένος.
Όταν μίαν φωνήν έτζ' υπνωμένος
Σήκω, ξύπνα, γρυκώ, τί αθυμία,
Τι ύπνος είν' αυτός; ποιάν δυστυχίαν
Έχεις, καί κείττεσ' έτζι τεθλιμμένος.
Ξυπνώ, καί βλέπω ευθύς άνω νά μένη
η ίδια η Αθηνά μέ παρρησίαν,
κί έτζι από ψηλά μού συντυχαίνει.
Τής Ελλάδος τής πρίν τήν ευδοξίαν
Χρόνος τινάς ποτέ δέν τήν μαραίνει,
Γιατ' αμάραντος είναι η σοφία.
Αγνώστου [1708]
Το ποίημα γράφτηκε το 1708, τυπώθηκε σε τυπογραφείο της Βενετίας και εκπροσωπεί τις απαρχές της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Ανωνύμου
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό την ποιητική συλλογή Άνθη Ευλαβείας, Βενετία, 1708
πηγή: Κ.Θ.Δημαρά, Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, εκδ. Γνώση, 2000
Άμεση ανταπόκριση, Rosa...και μάλιστα μ' ένα εξαιρετικό κείμενο μεγάλης ιστορικής σημασίας.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή