Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Το φως του Ανέστη Ευαγγέλου και η Ελπίδα του Edward Burne Jones

Το φως και η Ελπίδα


Edward Burne Jones, Spes ή Ελπίδα. 1871. Dunedin Public Art Gallery.


..Θέλω να γράψω κάτι αισιόδοξο σήμερα. Για αυτό, θυμήθηκα τους στίχους του Γιάννη Ευαγγέλου.

Ανέστης Ευαγγέλου, Το φως


Και στα πιο σκοτεινά λαγούμια
τα πιο βαθιά

τα πιο λησμονημένα

έρχεται κάποτε

ωσάν σε διάλειμμα
κι όταν κανείς πια τίποτε δεν περιμένει
θαυματουργό
παρήγορο
το φως.

Από τη συλλογή Το διάλειμμα (1976)


Edward Burne Jones, Η ελπίδα. 1896. Museum of Fine Arts. Boston.

Βλ. Ανέστης Ευαγγέλου, Τα ποιήματα (1956-1993), εκδ. Καπάνι, Αθήνα 2007.
http://www.mfa.org/collections/object/hope-32751
http://74.50.55.146/search.do?view=detail&page=1&id=26586&db=object

4 σχόλια:

  1. ΤΟ ΦΩΣ

    Έγινε σήμερα τόσο
    φως
    που οι τυφλοί
    καθισμένοι στις πέτρες
    τ’ ακούν σαν κελάηδημα.

    ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

    *

    ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΩΣ

    υμνώ το φως
    για να εξορκίσω το σκοτάδι
    γιατί πίσω απ’ το κόκκινο
    και το βαθύ γαλάζιο
    κυλάει ένα ποτάμι θλίψης

    υμνώ το φως
    σαν χάδι στο παιδί
    που ακόμα ελπίζει μέσα μου
    σαν κάποια λύτρωση
    απ’ τα πολλά μου τραύματα

    υμνώ το φως
    γιατί είμαι πλάσμα του βυθού
    που απώλεσε τον ουρανό
    και τον αναζητά
    και τον επικαλείται απελπισμένα

    υμνώ το φως
    γιατί το φως πηγάζει μέσα μου
    γιατί δεν έχω άλλη πατρίδα

    TOΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ


    ΚΑλή χρονιά, με υγεία, καλοτυχία και φως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή μας Χρονιά, με περισσότερο φως. Ευχαριστώ για τις φωτεινές ποιητικές σου παρεμβάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Kαλή Χρονιά Άννα μου και Χρόνια Πολλά !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ! Καλή Χρονιά, με υγεία και αγάπη ΠΑΝΤΑ. Μακάρι να είναι μία φωτεινή χρονιά για όλους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή