Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Πρωτομαγιά-Εργατική Γιορτή

Σε μια εποχή που τα εργατικά και γενικά τα εργασιακά κεκτημένα δικαιώματα φαίνεται ότι επαναπροσδιορίζονται, ιδού μερικές πληροφορίες για την Εργατική Πρωτομαγιά, που υποτίθεται ότι γιορτάζουμε κάθε 1η του Μάη.

Η Πρωτομαγιά ως εργατική εορτή καθιερώθηκε επίσημα το 1889 από το Συνέδριο της Δεύτερης Διεθνούς στο Παρίσι. Ο εορτασμός καθιερώθηκε στη μνήμη του ξεσηκωμού των εργατών που ξέσπασε στο Σικάγο στις 1 Μαΐου του 1886, όταν την ημέρα εκείνη οι εργατικές οργανώσεις αποφάσισαν την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων για να αποκτήσουν δικαιώματα που σήμερα θεωρούνται αυτονόητα. Τότε οι εργάτες διεκδικούσαν κάτι πολύ απλό: καλύτερες συνθήκες εργασίας που σήμαινε 8 ώρες εργασίες την ημέρα και μία μέρα τουλάχιστον την εβδομάδα αργία, δηλαδή να μην εργάζονται ακόμα και την Κυριακή.
Φυσικά, οι κινητοποιήσεις, οι οποίες διήρκεσαν αρκετές μέρες, κατέληξαν σε συγκρούσεις των εργατών με την αστυνομία με θύματα και από τις δύο πλευρές.

Στην Ελλάδα για πρώτη φορά επιχειρήθηκε να εορτασθεί η εργατική Πρωτομαγιά το 1893 με πρωτοβουλία του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου του Σταύρου Καλλέργη που εξέδιδε την εφημερίδα Σοσιαλιστής. Ο Καλλέργης προσπάθησε να αναγνωρισθεί επίσημα η Πρωτομαγιά ως αργία και επέδωσε σχετικό ψήφισμα-αίτημα του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου στον τότε Πρόεδρο της Βουλής. Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς του: φυλάκιση, ευτυχώς, ολίγων μόνο ημερών.

Μία από τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις των εργατών στην πλατεία Haymarket στο Σικάγο, όπου η αστυνομία διέλυσε με τη βία τους διαδηλωτές.

Για λεπτομέρειες για την Εργατική Πρωτομαγιά, βλ.

http://www.sansimera.gr/articles/256 και http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2298731&publDate= (όπου πολλές πληροφορίες για την πρώτη απόπειρα να εορτασθεί η Πρωτομαγιά για πρώτη φορά στην Ελλάδα).

Βρήκα και μια σπάνια φωτογραφία.

Ο γνωστός Μεξικάνος ζωγράφος Ντιέγκο Ριβέρα ( Diego Rivera) μαζί με την επίσης διάσημη ζωγράφο Φρίντα Κάλο (Frida Kalo) σε διαδήλωση προς τιμήν της Πρωτομαγιάς το 1929 στο Μεξικό
.
H φωτογραφία είναι της επίσης διάσημης Ιταλίδας φωτογράφου Tina Modotti που πέθανε στο Μεξικό το 1942.

Για την Mondotti, βλ. http://www.modotti.com/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου