Άννα Αγγελοπούλου: Η Άνοιξη στη ζωγραφική: Πίνακες με παπαρούνες του Βαν Γκογκ

Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.

Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...

Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;

Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...

Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.

Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Η Άνοιξη στη ζωγραφική: Πίνακες με παπαρούνες του Βαν Γκογκ

Οι παπαρούνες στη ζωγραφική: Πίνακες του Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Επειδή οι τελευταίες ημέρες ήταν ανοιξιάτικες, επιστρέφω στο αγαπημένο μου θέμα: πίνακες με ανοιξιάτικο θέμα. Eπιλέγω πίνακες του γνωστού Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ Βαν Γκογκ.

Είναι γνωστό ότι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ έχει απεικονίσει στιγμές της γαλλικής εξοχής στις τέσσερις εποχές του χρόνου. Άλλωστε, πέρασε τη ζωή του στην επαρχία και η φύση πάντα του πρόσφερε θέματα για τη ζωγραφική του. Αρκετοί πίνακές του έχουν ανοιξιάτικα θέματα, όπως ανθισμένα δένδρα, λουλουδιασμένα λιβάδια και κήπους, βάζα με ανοιξιάτικα αγριολούλουδα.

Το κόκκινο χρώμα της παπαρούνας φαίνεται ότι μαγνητίζει το βλέμμα του ζωγράφου. Ιδού, λοιπόν, κάποιοι από τους ανοιξιάτικους πίνακες του Βαν Γκογκ με παπαρούνες.

Πανδαισία χρωμάτων κυριαρχεί στο παρακάτω πίνακα. Πολύχρωμες πινελιές από αγριολούλουδα και φυσικά οι παπαρούνες ξεχωρίζουν με το κόκκινο χρώμα.

V. Van Gogh, Kήπος με λουλούδια και μονοπάτι. 1888. Βρίσκεται στο Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη.

Ανοιξιάτικη εικόνα εξοχής. Κόκκινες πινελιές στο πράσινο των αγρών οι παπαρούνες. Διακρίνονται και δύο σπίτια που υπαινίσσονται την ανθρώπινη παρουσία...

V. Van Gogh, Λιβάδι με παπαρούνες. 1889. Στην Πινακοθήκη Τέχνης της Βρέμης.

Ένα ακόμα λιβάδι του Βαν Γκογκ όπου κυριαρχουν οι παπαρούνες που φαίνονται να πάλλονται, να ριγούν... Στο βάθος ο σκοτεινός ουρανός... Παρά το ανοιξιάτικο θέμα, νομίζω ότι η εικόνα εκφράζει την ταραχή της ψυχής του καλλιτέχνη.