Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Τρεις πίνακες του Γερμανού εξπρεσιονιστή ζωγράφου August Macke

Eίναι τρεις πίνακες του Γερμανού εξπρεσιονιστή ζωγράφου August Macke που αγαπώ πολύ.
  Μία γυναίκα με πράσινη ζακέτα στέκεται μόνη. Δεν βλέπουμε το πρόσωπό της. Στο βάθος διακρίνουμε δύο ζευγάρια να ρεμβάζουν στη λίμνη.

August Macke, Γυναίκα με πράσινη ζακέτα. 1913. Μουσείο Λούντβιχ. Κολωνία.

August Macke, Γυναίκα με κίτρινη ζακέτα. 1913. Μουσείο της πόλης του Ουλμ.

Η γυναίκα στον παραπάνω πίνακα φορά κίτρινη ζακέτα. Κρατά με το χέρι της ένα κοριτσάκι. Γύρω της διακρίνουμε φιγούρες διάφορων περιπατητών.

August Macke, Καθεδρικός ναός στο Φράιμπουργκ. Ελβετία. 1914. Πινακοθήκη Τέχνης Nordrhein Βεστφαλίας. Ντύσελντοφ.

'Ενας άνδρας σε πρώτο πλάνο. Στο βάθος η κομψή φιγούρα μίας μαυροφορεμένης γυναίκας που κρατά ομπρέλα. Έχει γυρισμένη την πλάτη της στους θεατές. Δεν βλέπουμε το πρόσωπό της. Μπροστά της βλέπουμε τον καθεδρικό ναό του Φράιμπουργκ.


http://www.wikiart.org/en/august-macke/woman-in-a-green-jacket-1913#supersized-artistPaintings-249299
http://www.wikiart.org/en/august-macke/woman-with-a-yellow-jacket-1913
http://www.kunstsammlung.de/en/discover/collections/emuseum-sammlung.html
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες , ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund21 Απριλίου 2015 στις 3:12 μ.μ.

    Υπέροχος ο August Macke. Μου αρέσουν τα χρώματά του και οι αχνές γυναικείες φιγούρες του. Μου έφεραν στο νου το κλασικά γνωστό του Σαραντάρη:



    Ἦταν γυναίκα, ἦταν όνειρο...

    «J'i cueilli ce brin de bruyère»
    G. Apollinaire

    Ἦταν γυναῖκα ἦταν ὄνειρο ἤτανε καὶ τὰ δυὸ
    Ὁ ὕπνος μ᾿ ἐμπόδιζε νὰ τὴ δῶ στὰ μάτια
    Ἀλλὰ τῆς φιλοῦσα τὸ στόμα τὴν κράταγα
    Σὰν νὰ ἦταν ἄνεμος καὶ νὰ ἦταν σάρκα
    Μοῦ ῾λεγε πὼς μ᾿ ἀγαποῦσε ἀλλὰ δὲν τὸ ἄκουγα καθαρὰ
    Μοῦ ῾λεγε πὼς πονοῦσε νὰ μὴ ζεῖ μαζί μου
    Ἦταν ὠχρὴ καὶ κάποτε ἔτρεμα γιὰ τὸ χρῶμα της
    Κάποτε ἀποροῦσα νιώθοντας τὴν ὑγεία της σὰν δική μου ὑγεία

    Ὅταν χωρίζαμε ἤτανε πάντοτε νύχτα
    Τ᾿ ἀηδόνια σκέπαζαν τὸ περπάτημά της
    ἔφευγε καὶ ξεχνοῦσα πάντοτε τὸν τρόπο τῆς φυγῆς της
    Ἡ καινούρια μέρα ἄναβε μέσα μου προτοῦ ξημερώσει
    Ἦταν ἥλιος ἦταν πρωὶ ὅταν τραγουδοῦσα
    Ὅταν μόνος μου ἔσκαβα ἕνα δικό μου χῶμα
    Καὶ δὲν τὴ σκεφτόμουνα πιὰ ἐκείνη

    ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, Συλλογὴ «Σὰν Πνοὴ τοῦ Ἀέρα», 1999, Ἐκδόσεις ΕΡΜΗΣ, Ἀθήνα 1999.


    Χρόνια πολλά για τις μέρες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)