Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

Μύκονος. Τοπία του Ουμβέρτου Αργυρού

Μύκονος και Νησιωτικά τοπία του Ουμβέρτου Αργυρού

   
   Συνεχίζω με έργα της νεοελληνικής ζωγραφικής που απεικονίζουν τοπία από ελληνικά νησιά. Ο Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), εκφραστής του Ακαδημαϊσμού και από τους τους όψιμους εκπροσώπους της "Σχολής του Μονάχου" (ήταν μαθητής του Νικηφόρου Λύτρα και συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο), έχει ζωγραφίσει μεγάλο αριθμό έργων με θέμα τοπία της Μυκόνου, όταν το νησί δεν ήταν διάσημος τουριστικός προορισμός. Τα περισσότερα από αυτά τα έργα βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
   Ας δούμε, λοιπόν, τοπία από τη Μύκονο μίας άλλης εποχής...

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Άποψη της Μυκόνου. 

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Άποψη της Μυκόνου. 

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Άποψη της Μυκόνου. 

 Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Ανεμόμυλοι. Μύκονος.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Βάρκες σε λιμάνι. Μύκονος.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Μύκονος. Τότε που οι Μυκονιάτισες φορούσαν ακόμα λαϊκές ενδυμασίες.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Ψαράδες στη Μύκονο.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Μύκονος. Παραπορτιανή.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Τοπίο με εκκλησάκι στη Μύκονο.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Τοπίο στις Κυκλάδες.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Κυκλαδίτικο τοπίο.

Η "πολυζωγραφισμένη" Ύδρα έχει ζωγραφισθεί και από τον Αργυρό.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Νησιώτικο τοπίο.

και κάποιες "όψεις" ενός άλλου νησιού, της Ρόδου.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Άποψη της Ρόδου.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Άποψη της Ρόδου.

Ουμβέρτος Αργυρός (1884-1963), Ύδρα.


2 σχόλια:

  1. Οι υπέροχοι πίνακες μου θύμισαν το αρχαίο τραγουδάκι "Η Μύκονος κάνει πανιά":
    https://www.youtube.com/watch?v=xU7ENnxoBCY

    Το σημερινό ποίημα-ανακάλυψη:

    "Νησιά"

    Σε δοκίμασα με νερό θαλασσινό
    Για να δω αν ξεβάφεις

    Πίστεψέ με
    Με τον καιρό όλα φεύγουν
    Πρώτα τα καράβια

    Πίστεψέ με
    Με τον καιρό όλα αλλάζουν
    Πρώτα η ρότα

    Γιατί οι άνθρωποι να μη δένονται μ' αλυσίδες
    Και να μη τρέφονται με τις σκέψεις μιας στιγμής
    Μιας στιγμής χρυσόσκονη
    Δεν ξέρω

    Είναι φρικτό να μη σε πιστεύουν
    Πιο φρικτό να μη θέλεις
    Να σε πιστέψουν

    Η αδυναμία να θέλεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου
    Μ' ακούς;
    Εγώ δεν ήθελα να γνωρίσω εγώ
    Πιάνεις κάτι που τρέχει και χάνεσαι

    Ξέρεις γλυκιά μου πού να βρεις τώρα άλογα
    Μ' ακούς;
    Δεν υπάρχουν άλογα [. . .]

    ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΝΟΤΗΣ, ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ πολύ όμορφο! Πραγματικά είναι "ανακάλυψη" και "αποκάλυψη" αυτό το ποίημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή