Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

Ανεμόμυλοι. Πίνακες του Μιχάλη Οικονόμου

Ανεμόμυλοι

Σήμερα φυσάει δυνατά...Για αυτό, θυμήθηκα πίνακες ενός αγαπημένου ζωγράφου, του Μιχάλη Οικονόμου (1888-1933), που απεικονίζουν παλιούς ανεμόμυλους στην ακροθαλασσιά. Πρόκειται για πίνακες-ψυχογραφίες, που αντανακλούν την ψυχολογική κατάσταση του δημιουργού.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με τον μύλο της Εθνικής Πινακοθήκης.

Μιχάλης Οικονόμου, Ο μύλος. Εθνική Πινακοθήκη.  Ένας παλιός ερειπωμένος ανεμόμυλος καθρεφτίζεται στο νερό. Ποιητική ατμόσφαιρα σ' ένα ονειρικό τοπίο με αχνά χρώματα.

...Και ας συνεχίσουμε με το ίδιο θέμα σε παραλλαγές και την ίδια "μαγική" ονειρική ατμόσφαιρα.

Μιχάλης Οικονόμου, Μύλος και σπίτι στην ακροθαλασσιά. Ιδιωτική Συλλογή.

Μιχάλης Οικονόμου, Παλιός μύλος και σπίτια. Ιδιωτική Συλλογή.

Μιχάλης Οικονόμου, Παλιός μύλος. Ιδιωτική Συλλογή. Στέκει γηραλέος και μοναχικός στην ακροθαλασσιά χωρίς τη συντροφιά άλλων οικημάτων.

Μιχάλης Οικονόμου, Παλιός μύλος και σπίτια στη Βρεττάνη. Ιδιωτική Συλλογή.

Κατά τη διάρκεια της εικοσαετούς διαμονής του στο Παρίσι (1906-1926) ο Οικονόμου ταξίδευε στα βόρεια παράλια της Γαλλίας, στη Βρεττάνη και τη Νορμανδία, αλλά και στη νότια Γαλλία, στην παραθαλάσσια πόλη Martigues, όπου συνήθιζε να ζωγραφίζει παλιά παραθαλάσσια σπίτια και ανεμόμυλους με αχνές γραμμές.

Μιχάλης Οικονόμου, Σπίτι και μύλος. Ιδιωτική Συλλογή.


Μιχάλης Οικονόμου, Μύλοι στη Σύρο. Ιδιωτική Συλλογή. Στην άκρη αριστερά διακρίνεται μία γυναικεία φιγούρα και στη θάλασσα καράβι και βάρκες. Ένα αιγιοπελαγίτικο τοπίο!

Μιχάλης Οικονόμου, Μύλος στην Ύδρα. Ιδιωτική Συλλογή.


http://www.nationalgallery.gr/site/content.php?sel=247&artwork_id=64309
https://paletaart.wordpress.com/2012/07/04/οικονόμου-μιχαήλ-michail-oikonomou-1888-1933/
https://www.bonhams.com/auctions/22710/lot/29/
https://www.bonhams.com/auctions/22710/lot/11/
http://www.nikias.gr/view_artist_additional.php?newsid=573&page=1&prod_id=1176&ptid=24012&mode=painting_comments

2 σχόλια:

  1. Οι μοναδικοί ανεμόμυλοι που μπόρεσα να βρω [εκτός από του Δον Κιχώτη] σε υπέροχη μουσική του Michel Legrand, στην αυθεντική ερμηνεία του Noel Harrison, είναι

    Οι ανεμόμυλοι του μυαλού σου

    Γύρω…
    Όπως ένας κύκλος μέσα σε μια σπείρα
    Όπως ένας τροχός μέσα σε έναν άλλο τροχό
    Χωρίς ποτέ να τελειώνει και ούτε να αρχίζει
    Σε μια ατελείωτη μπομπίνα
    Όπως μια χιονόμπαλα που κυλά στην πλαγιά ενός βουνού
    Ή ένα μπαλόνι στο πανηγύρι
    Όπως τα αλογάκια του λούνα παρκ που γυρίζουν
    Διαγράφοντας κυκλικές τροχιές γύρω από το φεγγάρι
    Όπως ένα ρολόι του οποίου οι δείκτες σαρώνουν
    Περνώντας από τα λεπτά επάνω στο καντράν του
    Και ο κόσμος είναι σαν ένα μήλο
    Που στροβιλίζεται σιωπηλά στο διάστημα
    Όπως οι κύκλοι που βρίσκεις
    Στους ανεμόμυλους του μυαλού σου

    Όπως ένα τούνελ που μπορείς να ακολουθήσεις
    Μέσα σε ένα άλλο, δικό του τούνελ
    Μέσα από ένα κενό σε μια σπηλιά
    Όπου ο ήλιος δεν έχει λάμψει ποτέ
    Όπως μια πόρτα που συνεχίζει να περιστρέφεται
    Σε ένα μισοξεχασμένο όνειρο
    Ή τα κυματάκια από ένα βότσαλο
    Που κάποιος πετάει σε ένα ρυάκι
    Όπως ένα ρολόι του οποίου οι δείκτες σαρώνουν
    Περνώντας από τα λεπτά επάνω στο καντράν του
    Και ο κόσμος είναι σαν ένα μήλο
    Που στροβιλίζεται σιωπηλά στο διάστημα
    Όπως οι κύκλοι που βρίσκεις
    Στους ανεμόμυλους του μυαλού σου

    Κλειδιά που κουδουνίζουν στην τσέπη σου
    Λέξεις που κουδουνίζουν στο μυαλό σου
    Γιατί πέρασε τόσο γρήγορα το καλοκαίρι;
    Ήταν κάτι που είπες;
    Εραστές που περπατούν κατά μήκος μιας παραλίας
    Και αφήνουν τα αποτυπώματα των ποδιών τους στην άμμο
    Ήταν ο ήχος μακρινών κρουστών
    Απλά τα δάκτυλα του χεριού σου;
    Πίνακες που κρέμονται σε ένα διάδρομο
    Ή αποσπάσματα από ένα τραγούδι
    Ονόματα και πρόσωπα που μισοθυμάσαι
    Αλλά σε ποιους ανήκουν;
    Όταν ήξερες ότι είχε τελειώσει
    Ξαφνικά συνειδητοποίησες
    Ότι τα φθινοπωρινά φύλλα μεταμορφώνονταν
    Στο χρώμα των μαλλιών της
    Ένας κύκλος μέσα σε μια σπείρα
    Ένας τροχός μέσα σε έναν άλλο τροχό
    Χωρίς ποτέ να τελειώνει και ούτε να αρχίζει
    Σε μια ατελείωτη μπομπίνα
    Καθώς οι εικόνες ξετυλίγονται
    Όπως οι κύκλοι που βρίσκεις
    Στους ανεμόμυλους του μυαλού σου…

    “The Windmills Of Your Mind” «Υπόθεση Τόμας Κράουν» (1968)
    https://www.youtube.com/watch?t=115&v=WEhS9Y9HYjU

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ήξερα ότι θα έψαχνες να βρεις κάτι για ανεμόμυλους...και εγώ δεν μπορούσα να βρω. Πάντως, αυτό που βρήκες, είναι, όπως κάθε φορά, υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή