Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

Η μητρότητα στη ζωγραφική: Leonardo Da Vinci, Η Παρθένος με το Βρέφος και η Αγ. Άννα

Λ. Ντα Βίντσι, Η Παναγία με το Βρέφος και η Αγ. Άννα
    
   Είναι ένας από τους εμβληματικούς πίνακες του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Απεικονίζει μία γλυκύτατη θρησκευτική οικογενειακή σκηνή. 
  Δύο μητέρες και ένα βρέφος: Η Αγία Άννα κρατά με αγάπη και τρυφερότητα την κόρη της, Μαρία, στα γόνατά της, ενώ εκείνη κρατά το μικρό Χριστό. Η σκηνή χαρακτηρίζεται από κίνηση και συγκίνηση. Η Μαρία προσπαθεί να συγκρατήσει το βρέφος που μετά βίας στέκεται στα πόδια του και που στα χεράκια του κρατά ένα λευκό προβατάκι. Ο συνειρμός με τον αμνό του Θεού και τη θυσία είναι βέβαια προφανής. Ο μικρός Χριστός έχει γυρίσει το πρόσωπό του και κοιτάζει τη μητέρα του, ενώ το προβατάκι είναι στραμμένο προς αυτόν. Το βλέμμα της Αγ. Άννας και της Παναγίας εκπέμπει την απόλυτη λατρεία προς το Θείο Βρέφος...Τα πρόσωπα των δύο γυναικών ακτινοβολούν από τη ζεστασιά της στοργής, προκαλώντας στους  θεατές γαλήνη και ευφορία.


L. Da Vinci, Η Παναγία με το Βρέφος και η Αγία Άννα. Γύρω στα 1508. Λούβρο-Παρίσι.

http://www.louvre.fr/en/oeuvre-notices/virgin-and-child-saint-anne

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου