Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Το σχολείο στη ζωγραφική. Πίνακες του Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski

Μαθητές και μαθήτριες. Πίνακες του Nikolaj Petrovich Bogdanov Belsky

  Συνεχίζω με πίνακες του Ρώσου ζωγράφου Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski (1868-1945), που απεικονίζουν σκηνές από τη σχολική ζωή της Ρωσικής υπαίθρου. Μικρά αγροτόπαιδα, ντυμένα με τις παραδοσιακές ρωσικές ενδυμασίες,  προσπαθούν να μάθουν γράμματα και να διαβάσουν τα μαθήματά τους...
  Ο παρακάτω πίνακας είναι από τους πιο γνωστούς του Bogdanov Belski, Aγόρια στην τάξη κάνουν αριθμητικές πράξεις και υπολογισμούς...

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Αριθμητικές πράξεις στο δημοτικό σχολείο του S. Rashinsky. 1895. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα.

   Ένας μικρός μαθητής, καθισμένος στο ξύλινο θρανίο, σκέφτεται για να γράψει την έκθεσή του. Είναι ντυμένος φτωχικά...
Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Έκθεση. 1903.

Δύο μαθήτριες με τις παραδοσιακές ρωσικές μαντήλες...

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Μαθήτριες. 1901.

   Τα "πρωτάκια" μαθαίνουν το αλφάβητο...

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Πρωτάκια.

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Μαθητές στην τάξη. 1918.

Μία μαθήτρια διαβάζει τα μαθήματά της το βράδυ, υπό το φως της λάμπας. Είναι ξυπόλητη.

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Μαθήτρια που διαβάζει δίπλα σε λάμπα.

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Κάνει τα μαθήματά του

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Κάνοντας τα μαθήματά τους.

   Ασφαλώς, "η γνώση είναι δύναμη" για αυτά τα φτωχά αγροτόπαιδα της Ρωσίας. 

Nikolaj Petrovich Bogdanov Belski, Αναγνώστες βιβλίου ή η γνώση είναι δύναμη. 1920.

2 σχόλια:

  1. Πολύ ωραίοι πίνακες. (Και αυτός της προηγούμενης ανάρτησης.)
    'Ετσι κι αλλιώς, μου αρέσουν όλα όσα έχουν σχέση με σχολείο. Και ο Πρεβέρ, παλιός αγαπημένος μας.


    Ζακ Πρεβέρ, «Ο κακός μαθητής»

    Ο κακός μαθητής
    Λέει όχι με το κεφάλι
    Μα λέει ναι με την καρδιά
    Λέει ναι σε όσους αγαπάει
    Λέει όχι στον καθηγητή

    Είναι όρθιος
    Τον ρωτούν
    Και όλα τα προβλήματα έχουν δοθεί

    Ξαφνικά τον πιάνουν ακατάσχετα γέλια
    Και τα σβήνει όλα
    Τα ψηφία και τις λέξεις
    Τις ημερομηνίες και τα ονόματα
    Τις φράσεις και τους γρίφους

    Και παρά τις φοβέρες του καθηγητή
    Κάτω από τα γιουχαΐσματα των καλών μαθητών
    Με κιμωλίες όλων των χρωμάτων
    Πάνω στον μαυροπίνακα της δυστυχίας
    Ζωγραφίζει το πρόσωπο της ευτυχίας.

    [πηγή: Ζακ Πρεβέρ, Κουβέντες, μτφρ. Μιχάλης Μεϊμάρης, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 1994, σ. 57-58]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. …Και αυτό το ποίημα του Πρεβέρ είναι από τα αγαπημένα μου. Μου άρεσε να το διαβάζω με τους μαθητές μου...

      Διαγραφή