Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

Απόγευμα στη θάλασσα. Ένας πίνακας του William Merritt Chase

Aπόγευμα στη θάλασσα

   Αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας αποπνέει από το στιγμιότυπο που απεικονίζεται στον παρακάτω πίνακα του William Merritt Chase. Είναι ένα παραθαλάσσιο τοπίο. Η νεαρή γυναίκα κρατά με τρυφερότητα το μικρό παιδί της στην αγκαλιά. Το μεγαλύτερο παιδί, ένα κοριτσάκι, έχει γυρισμένη την πλάτη της στο κοινό και κοιτάζει την ήρεμη θάλασσα. Δύο σκυλάκια πλαισιώνουν την παρέα. Το ένα κοιτάζει και αυτό τη θάλασσα και το άλλο το κοινό. Είναι ήσυχο απόγευμα στη θάλασσα...



William Merritt Chase, Απόγευμα στη θάλασσα. 1888. Ιδιωτική Συλλογή.

http://www.wikiart.org/en/william-merritt-chase/afternoon-by-the-sea-aka-gravesend-bay


Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

  1. Rosa Mund3 Οκτωβρίου 2015 στις 6:17 μ.μ.

    Η ΘΑΛΑΣΣΑ Η ΜΥΣΤΙΚΗ

    Όταν τίποτα δεν την κοιτάζει
    Η θάλασσα δεν είναι άλλο θάλασσα·
    Είναι ό,τι είμαστε όλοι εμείς
    Ώσπου τίποτα δεν θα μας βλέπει.
    Έχει ψάρια άλλα όπως
    Και κύματα έχει άλλα.
    Είναι η θάλασσα για τη θάλασσα
    Και για όσους την ονειρεύονται
    Όπως κάνω κι εγώ εδώ τώρα.

    JULES SUPERVIELLE, Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)