Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

Εικόνες από το Παρίσι. Πίνακες του Eugene Galien Laloue

Σκηνές από το Παρίσι

   O Eugene Galien Laloue (1854-1941) έχει ζωγραφίσει πραγματικά μεγάλο αριθμό έργων που απεικονίζουν σκηνές από τους δρόμους, τις γειτονιές, τις πλατείες και τις αγορές της γαλλικής πρωτεύουσας στα τέλη του 19ου αιώνα και τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Ιδού, λοιπόν, μερικές όψεις από το Παρίσι εκείνης της εποχής...

Eug. Gallen Laloue, Μία άποψη από το Παρίσι.

Eug. Gallen Laloue, Στις όχθες του Σηκουάνα.

Eug. Gallen Laloue, Αγορά των λουλουδιών στο Παρίσι.

Eug. Gallen Laloue, Στην προβλήτα  του Λούβρου.

Eug. Galien Laloue, Η πλατεία του Κλισύ.

Eug. Galien Laloue, Η πλατεία της Δημοκρατίας.

Eug. Galien Laloue, Η πλατεία της Βαστίλης.

Eug. Galien Laloue, Η Αψίδα του Θριάμβου.

3 σχόλια:

  1. Το Παρίσι

    Ξέρω έναν κύριο παράξενο πολύ
    που λόγια πάντ’ αλλόκοτα μιλεί
    για το Παρίσι
    στην συντροφιά μας όταν έρθει να καθίσει.


    Λένε γι’ αυτόν
    πως από τα μαθητικά του χρόνια είχεν ορίσει,
    μοναδικό
    μες στη ζωή του ιδανικό
    να πάει στο Παρίσι.


    Χρόνια και χρόνια τον μεθούσε
    τ’ ονειρεμένο αυτό ταξίδι
    που ποθούσε.


    Παντού για κείνο συζητούσε·
    μες στα όνειρά του αυτό θωρούσε·
    τόσο, που ο πόθος του με τον καιρό
    του ’γινε μες στην ύπαρξή του ένα στολίδι
    λαμπρό.

    Να πάει στο Παρίσι...


    Για το ταξίδι αυτό τ’ ονειρευτό

    σκότωνε φευγαλέες επιθυμίες
    και έκανε αιματηρές οικονομίες
    για να το πραγματοποιήσει.


    Να πάει στο Παρίσι...



    Και να,
    που κάποια μέρα στα στερνά
    το κατορθώνει.
    Κι ένα πρωί μέσα στου τρένου ένα βαγόνι
    για το Παρίσι μεθυσμένος ξεκινά.


    – Μα,
    μόλις αντίκρισε μακριά τον πύργο του Άιφελ
    ν’ αχνοδιαγράφεται στο φόντο τ’ ουρανού,
    φριχτή μια σκέψη εισόρμησε στην κάμαρα
    του νου:

    «Κι ύστερα; Κι ύστερα τι θα γινόταν;
    Πώς θα μπορούσε πια να ζήσει
    με δίχως τη λαχτάρα αυτή για το Παρίσι;»
    Γιατί ένιωθε τώρα καλά πως όταν
    σε λίγο στο Παρίσι θα βρισκόταν
    μέσα σ’ ελάχιστο διάστημ’ ασφαλώς,
    θα το βαριόταν.

    Και τότε;


    – Και τότε
    πήρε μια τεράστια απόφαση
    που ως τώρα δεν ευρέθηκε να του τη συγχωρήσει
    κανείς.
    Αντίς να προχωρήσει στο Παρίσι
    κατέβηκε σ’ ένα προάστιο,
    στο Σαιν Ντενίς.
    Και το πρωί απ’ την ίδια οδό
    ξανάρθε εδώ.


    – Και τώρα, σαν και τότε προτού φύγει, πάλι,
    με μια λαχτάρα σαν και πριν μεγάλη,
    μιλάει και λέει παντού, πως έχει ορίσει
    μοναδικό
    μες στη ζωή του ιδανικό
    ν α π ά ε ι σ τ ο Π α ρ ί σ ι.

    ΟΡΕΣΤΗΣ ΛΑΣΚΟΣ

    Το αγαπημένο ποίημα της εφηβείας μου πάει πακέτο ΚΑΙ με τις δυο ερμηνείες του Sous Le Ciel De Paris:


    Yves Montand
    https://www.youtube.com/watch?v=LACZU05vmbk

    Edith Piaf
    https://www.youtube.com/watch?v=kouTi-0csLg


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν το ήξερα το ποίημα...Χαίρομαι που σου θύμισα την εφηβεία σου. Υπέροχες οι μελωδίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν το ήξερα το ποίημα...Χαίρομαι που σου θύμισα την εφηβεία σου. Υπέροχες οι μελωδίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή