Άννας Αγγελοπούλου Ιστολόγιο Χάριν Λόγου και Τέχνης, Χάριν Φίλων

"O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό...". Γκαίτε.
Το βρήκα γραμμένο σ᾽ένα ξεχασμένο λεύκωμα της μητέρας μου. Στα τέλη της δεκαετίας του 1950 τέτοια αποφθέγματα σημείωναν οι μικρές μαθήτριες...
Γιατί θέλω ένα ιστολόγιο; Γιατί η ανάγκη μιας τέτοιου είδους επικοινωνίας;
Θα πω μόνο ότι στην αρχή σκέφτηκα να είναι ένα ιστολόγιο που να απευθύνεται στους συναδέλφους μου, δηλαδή μόνο σε φιλολόγους... "Χάριν φίλων" του λόγου, δηλαδή. Στη συνέχεια σκέφτηκα να είναι και "χάριν φίλων" της τέχνης. Τελικά, όμως, αποφάσισα να απευθύνεται και σε πολλούς άλλους: στους πρώην και επόμενους μαθητές μου, σε όσους αγαπούν να ονειρεύονται, σε όσους πιστεύουν ακόμα στο όραμα της παιδείας, σε όσους επέλεξαν να είναι εκπαιδευτικοί από αγάπη, σε όσους αγαπούν να ταξιδεύουν, και κυρίως σε όσους αγαπούν την ανάγνωση ή μάλλον τις αναγνώσεις...σε όσους παντού και πάντα θα διαβάζουν...θα διαβάζουν κείμενα στα βιβλία, κείμενα στις εικόνες, κείμενα στα πρόσωπα των ανθρώπων... Άλλωστε, η ανάγνωση είναι ταξίδι, όχι ένα αλλά πολλά ταξίδια...
Τελικά, το ιστολόγιο αυτό απευθύνεται στα αγαπημένα πρόσωπα της ζωής μας... Απευθύνεται ακόμα σε φίλους, γνωστούς και άγνωστους, σε πρόσωπα που συνάντησα, συναντώ καθημερινά, θα συναντήσω στο μέλλον ή που δε θα συναντήσω ποτέ.
Καλά ταξίδια, λοιπόν, με βιβλία, εικόνες, μουσικές και κυρίως με όνειρα!


Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

O Xειμώνας στη ζωγραφική. Παιδιά που μαζεύουν ξύλα στο χιόνι

Μαζεύοντας ξύλα για τη φωτιά 

   Κάνει κρύο! Για αυτό, μία ανάρτηση με πίνακες που απεικονίζουν κυρίως παιδιά να μαζεύουν ξύλα για φωτιά σε χιονισμένα τοπία. Αγόρια αλλά και κορίτσια μόνα ή με παρέα συνομήλικων και άλλοτε με τη μητέρα ή τη γιαγιά τους φορτώνονται τα ξύλα και προσπαθούν να τα μεταφέρουν περπατώντας στο χιόνι...

 Albert Anker, Αγόρι με δεμάτι ξύλα. 1872. Ιδιωτική Συλλογή. 

Ένα αγόρι με βαρύ φορτίο περπατά στο χιόνι.

 Pierre Eduard Frère,  μαζεύοντας ξύλα στο χιόνι. 1868. Ιδιωτική Συλλογή.

  Γιαγιά και εγγονή φορτωμένες με ξύλα.

Pierre Eduard Frère, μικρό αγόρι που μαζεύει ξύλα. 1868. Ιδιωτική Συλλογή.

Ένα αγοράκι, τυλιγμένο με κασκόλ,  δίπλα σ' ένα δεμάτι ξύλο. 

Pierre Eduard Frère, Παιδιά που μαζεύουν ξύλα. 1879. Ιδιωτική Συλλογή.

  Δύο παιδιά μαζεύουν ξύλα στο χιόνι. Η σκληρή δουλειά γίνεται ελαφρύτερη, όταν έχεις παρέα.

Pierre Eduard Frère,  μαζεύοντας ξύλα. 1883. Ιδιωτική Συλλογή.

Josef Süss (1857-1937), Μαζεύοντας ξύλα. Ιδιωτική Συλλογή. 

Μία νεαρή γυναίκα με ένα κοριτσάκι, μάλλον είναι η κόρη της, βαδίζουν στο χιόνι φορτωμένες με ξύλα...

Louis Simon Cabaillot Lassalle (1810-1870), Οι συλλέκτες ξύλων. Ιδιωτική Συλλογή.

   Το αγοράκι κουβαλά ξύλα μαζί με τη γιαγιά του που κάθεται για να ξαποστάσει από το φορτίο. Άραγε, γιατί κλαίει;

Louis Simon Cabaillot Lassalle (1810-1870), Μικροί συλλέκτες ξύλων. Ιδιωτική Συλλογή.

Louis Simon Cabaillot Lassalle (1810-1870), Κουβαλώντας ξύλα. Ιδιωτική Συλλογή.

Μία παρέα παιδιών μεταφέρουν ξύλα έχοντας παρέα ένα σκυλάκι.


   Ο Γάλλος ζωγράφος Louis Simon Cabaillot Lassalle (1810-1870) έχει ζωγραφίσει σε πολλές παραλλαγές το θέμα.




   Μία παρέα παιδιών μεταφέρουν ξύλα έχοντας παρέα ένα σκυλάκι.

Louis Simon Cabaillot Lassalle (1810-1870), Κορίτσι που μαζεύει ξύλα. Ιδιωτική Συλλογή.

   Νεαρή κοπέλα, φορτωμένη με ξύλα, ακουμπά στο φράκτη για να ξεκουραστεί και ίσως να περιμένει τη γιαγιά της που έρχεται από το βάθος, επίσης φορτωμένη με ξύλα. Έχει για συντροφιά ένα σκυλάκι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου